Yüreklerimiz Bir Kere Daha Kirlendi

ben/ / ölen ana/ / öksüz yavru/ / daginik yuva/ / ucarken yuttum son lokmami/ / kursagimda kaldi son dari /

yazı resim

ben
ölen ana
öksüz yavru
daginik yuva
ucarken yuttum son lokmami
kursagimda kaldi son dari
ne söyleyeyim; bir sapantasidir bizi bu hallere koyan
Azrail`in cocuklarina yasam cok
bir güvercin öldü de ne oldu ?
dünyami batti ?

ben
kopan yaprak
kirilan dal
düsüp ezilen nar
meyva verdigim ilk baharimdi
savuramadan fidanligimi
ne söyleyeyim; bir kör satirdir bizi bu hallere koyan
Azrail´in cocuklarina yasam cok
bir agac kesildi de ne oldu ?
dünyami batti ?

ben
bin yillik tarih
cografya
kültür
eski bir köy
kuruyan göl
gurbete gönderip son insanimi
kurtaramadan bir catimi
ne söyleyeyim; bir cahil kafadir bizi bu hallere koyan
Azrail`in cocuklarina yasam cok
bir baraj yapildi da ne oldu ?
dünyami batti ?

ben
bir kara carsafli
bos bir pazar yeri
yikik duvar
ates hatti
yanik saclarimi tarayip
gömüyorum cocuklarimi
ne söyleyeyim; iki köpegin kuduzlugudur bizi bu hallere koyan
Azrail`in cocuklarina yasam cok
bir savas ciktida ne oldu ?
dünyami batti ?

ne söyleyeyim?
insanligimiz biraz daha azaldi
yasam biraz daha tükendi
yüreklerimiz bir kere daha kirlendi

Yorumlar

Başa Dön