"Yarın ne okuyacağımı bilmek, dün ne yediğimi bilmekten daha az düşündürücü." – Terry Pratchett (kurgusal alıntı)"

Zaman Daraldı

Hayata tahammül eder, / Normal hacmimize döner miyiz? / Zaman ferahlar mı?

yazı resim

Zaman daraldı,
Biz genleştik be dost!
Bizi köpürten bira mı yoksa
İçimizde çalkaladığımız
Dün süngerlenen
Bugün yabancılaşan anılar mı bilmem
Genleşmişiz bir türlü
Tahammül edemez olmuşuz hayata
Ve yan ürünlerine
Ama daha dün
Sabırlı olmanın,
İç barışıklığın
Emsalleri değil miydik?
Ne oldu şimdi bize?

Zaman daraldı be dost!
Ve içimizdeki asi yan taştı
Kendimize başkaldırır olduk
Dışardaki güneşe inat
Evimizin perdelerini kapattık
İçerde ışık yok
Bizi göz yaşına bulayan anılar
Ve onun kontolünde savrulmak var

Zaman daraldı!
Çizdiğimiz yerden de uzaklaştık
Tekrar ulaşırız desek de
Vakit yok
Ya ne yapmalı dost?
Yeni bir çizgi mi çizmeli?
Ya da bu kadar yapabildik mi demeli
İçimizdeki denetçiye?
Rapor mu almalı?
Yeminli bir doktor kaşesiyle
Biz kendimizde değildik
Ya da kendimiz bizde değildi diye
Ama en iyisi
Kendimiz ve biz beraber değildik,
Hiç karşılaşmadık diyen bir rapor
Bunu mu yapmalı dost?
İnanır mı içimizdeki denetçi?
Hayata tahammül eder,
Normal hacmimize döner miyiz?
Zaman ferahlar mı?

KİTAP İZLERİ

Eşekli Kütüphaneci

Fakir Baykurt

Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön