|
Elveda Anlatıcı
(Baran Karaca) 25 Mayıs 2006 |
Özlem Şiirleri |
| |
 Bir iki duble rakıya meze etmişiz neyimiz varsa /
Aşklarımız, sevdalarımız, acılarımız, yalanlarımız… /
Yalanlarımız… /
Sevdanın üstüne yağan her yalanı pembe bellemişiz /
Oysa siyahmış; görememişiz hiç |
|
|
Hoş Geldiniz...
(Baran Karaca) 11 Aralık 2005 |
İlişkiler |
| |
 Hayır beni üzdüğün için değil. Hayır yalan söylediğin için değil. Hayır hemen yeni sevişmelere, sevişlere, öpüşmelere koştuğun için de değil. Hani birlikte çektirdiğimiz bir resim vardı ya, hani fotoğrafçının camekanında duran. |
|
|
Çölde Sevmek
(Baran Karaca) 13 Mayıs 2004 |
Aşk ve Romantizm |
| |
 Anılarımı dizip sağır sensizliğe /
Doğum gününde yanında olmak bile /
Çok büyük bir şanstır aslında /
Ya da yer edebilmek fikrinde |
|
|
Gerçeğe Doğru
(Baran Karaca) 13 Mayıs 2004 |
Sevgi ve Aşk |
| |
 kendine –“Şu çiçek satan kıza bak” dedi –“Ne kadar da masum...”
Hiç birimiz masum değildik aslında. |
|
|
Bana Yalnızlığı Anlat
(Baran Karaca) 11 Mayıs 2004 |
Sevgi ve Aşk |
| |
| Kadın ve yaralı kalbi yavaş yavaş, ve tadını çıkarak yürüyordu İstiklal
caddesini. Yanındaki adamın türlü düşünceler geçiyordu kafasından. Adam deli
gibi aşıktı kadına. |
|
|
Masal
(Baran Karaca) 6 Mayıs 2004 |
Sevgi ve Aşk |
| |
| Otururken el ele tutuşmalar vardı mesela. "Aman kimse görmesin" bir
telaşla ellerimizi saklamaya çalışışımız. Şarkılara, şiirlere söz yürütürdüm
birde. |
|
|
Rüzgar ve Sen
(Baran Karaca) 6 Mayıs 2004 |
Sevgi ve Aşk |
| |
| Tavan
arasına sakladım yalnızlığımı. Her gece, bir zindana hapsolmuşçasına seni
düşünüp ağlamak, en sessiz harfleri özenle seçip şiire yürütmek şarkıların
acizliğiydi oysa. Biliyordum. |
|
|
Neden Yazıyorsun
(Baran Karaca) 6 Mayıs 2004 |
Aşk ve Romantizm |
| |
| Yarım bıraktığımız kafiyeler oldu /
Bazı biz yarım bırakıldık /
Noktalama ve imla hatalarına bile dikkat etmedik /
Kimi zaman da yenildik, /
Ama hiç vazgeçmedik yazmaktan /
Tıpkı sevmekten vazgeçmediğimiz gibi |
|
|
Harf Zaiyatı
(Baran Karaca) 5 Mayıs 2004 |
Sevgi ve Aşk |
| |
| Evet yaşlıydım. Evet deplasmandaydım. Evet hakem hata yapmıştı. Hiç biri bir sebep olamadı aşksızlığıma. Eski hüzünlü şarkıların hüznünü yenemedik. Hep yalnızlıklara yürüdüm ben oysa. Hep mistik bir sensizliğe. Nerden baksan şehirler arası yalnızlıklar. |
|
|
| Bir sessizlik vardı etrafta, manasız bir gülüş. Neden sonra anladım gidişini. Dönmeyeceğini bile bile, bıkmadan dua ettim. Ve şimdi benimsin... Ve şimdi hayallerimsin...
|
|
