 Son Liman
Yeni rotada gemiyi cok tehlikeli ama -tabi- ayni zamanda cok heyecanli denizler bekliyor;
Yolculugun ilk baslarinda, gunes isitirken, deniz duzken, hava sicak, beyaz yelkenler serin
ruzgarlarla dolup gemi bir marti gibi sicak denizlere suzulurken, yolcular sarhos, gemiciler
sevincli, kaptan hoyratca dumeni istedigi yone oynatirken, denizin ilik sulari govdeyi oksayip yikarken gemi mutluluktan ucacaktir.
Ama daha sonra, acik denizlerde, korumasiz sularda, havalar degismeye baslayip ilk yagmurlar
yaginca, islanan yelkenler agirlasip sarkmaya basladiginda, ilk once yolcular homurdanacak,
sonra tayfalar sizlanacak, kaptan kaslarini catacak, gemi usumeye baslayacak..
Hele -aslinda- kiyilar ve ic denizler icin olan geminin dayanamayacagi acik deniz firtinalari
ciktiginda, yelkenler sidetli ruzgarlarda patladiginda, direkler dayanamayip kirildiginda,
gelen ilk limanda yolcular, bir sonrakinde tayfalar, ve daha sonrakinde kaptan ve en sonunda
ambarlarindaki son yiyecek kirintilarini yemekte olan fareler kactiginda, gemi "son liman"ini
aradiginda, ister hic gormedigi bir ulkenin hic ugramadigi bir limani olsun, ister issiz bir adanin
kuytu bir koyu olsun, isterse okyanusun karanlik derin bir cukuru olsun orada bekliyor olacagim..
Yeni rotanda iyi yolculuklar !
byMeral YILDIZHAN
|
