Adı saklı çocukluğumdan, / İsmi ayyuka çıkmış insanlığıma kadar... /

Ayağıma bağlanmış taş gibisin. / Denize atlasam; benimle gelmeyeceksin! /

Varsın uçmayı unutsun kanatlarım, / Kaf dağının eteklerinde / Küçük

Var olmak istiyor. Var olmak; gökteki yıldızlar kadar... İçinde saklı hazinelerinden, yüreğindeki şefkatten, bitmeyin enerjisinden yararlansın istiyor dünya. Kıymetli olduğunu hissetmek, bu duyguyla daha çok çalışmak, üretmek, ürettikçe çoğalmak, çoğaltmak istiyor.

Tenini ezbere biliyorum, her ayrıntın hatırımda, ama ruhundan bir haberim.

Tırtılların yaprakları kemirdiği o yaz akşamı...
Serinliğinde kendimi kaybettiğim bahardan kalma bir kış günü...

Neyi düğü belirsiz bir zaman dilimindeyiz, yelkenlerimiz suya düşmüş bile, biz olmak duygusu her yanımızı sarmış çoktan, dünyanın ayak sesleri karıncaların ki kadar, kulaklarımız pek çok gürültüye tıkalı...

Özgürsün...
Sanma ki, seni almak için geldim.
Dalgaların eşliğinde dinliyoruz hayatı. Bırak içindeki köhne fikirleri, bırak hesapları...

böğrümdeki bıçak... / deştiğinde gögüs kafesimi; / çığlığım kırılmıştır topuğumda...

Toyluğuma ver sevgili, / Ağzı kırk karış açık yüreğimin! /

Kepenklerim henüz aralık, kapanma saatime fazla vakit yok, burnumdan kıl aldırmıyorum, hırslarım yenilgimin verdiği sarhoşlukla zafer çığlıkları atıyor, ben; kendimi bilmez haldeyim

Ve zamanların gölgesi düştü avuçlarıma, ağır ağır tükendi tan ağarırken, çocuklar geldi geçti bir bir, doğumlarla ölümler el sıkıştı birden..

AKLAR DÜŞTÜ SATIRLARIMA / Cümlelerim ağardı bu sabah, / Aklar

ZIRVALARSAM AŞKTANDIR / Toyluğuma ver sevgili, / Ağzı kırk karış

HÜZNE BOYANDI HAYAT / Tek bir tüy havalandı, / Gökkuşağıyla

Hapsedilmiş ruhların en özgür anı yaşanıyor. Geçmişle gelecek arasında sıkışmış bütün benliklerin mutluluk nidaları duyduğum.
Efkârlandıkça, dağılan acıların ne menem bir şey olduğunu ilk kez görüyor gözlerimiz. Çalan şarkılar ağlatmıyor bu gece. Gürültü dedikleri; birer beyaz bulut...

Birini sevmek zalimce bir şeydir. Tutkudan gözünüzü kör eden o vahşi duyguya elinizi verip de nasıl bir bedenmiş gibi kalabilirsiniz. Artık bir suret olmak ya da zalimlerden zalim olmaktır elinizdeki, ne elinizdekiyle mutlu olacaksınızdır, ne elde edemediklerinizle.

Bütünlüğün arasında sıkışıp kalmış yarımlık gibiyim, çeyrek asırdır uyuttuğum ne varsa yeniden hortladı. Evdeki hesap çarşıyı uymadı sevgili... Her Eylül dökülen yaprakların toprâğı özledikleri kadar seninle karışmak ve yeniden hayat bulmak aklımda ki...

Bölünüyorsun...
Sen, bölünmek nasıl bir şey bilmeden yapıyorsun bunu. Bölünmek; sen çoğalmaya başladığında başlar...

Dinle beni; gücüne gitmesin kuşların, tırtılların, uç uç böceklerinin...
Soyundum, öylece bekliyorum. Nasılda sarıldım rüzgâra, güneş nasılda yaktı içimi... Yağmur yağsın, şöyle bir değip geçsin tenime, ıslanmak için vakit varken, her damla yüreğime düşsün, ben adını yazayım üzerindeki buğuya