BÝR AÐACIN GÖLGESÝNDE!..


Bizden önceki yüzyýllarda Dünya”nýn sorunu açlýk, zulüm, savaþlar ve hastalýklardý. Þimdi ilk sýrayý kocaman bencillikler ve içi boþ insan topluluklarý aldý.
Özellikle maneviyatý güçlü olan toplumumuzda son on yýlda büyük çöküþler yaþýyoruz yaþam deðerlerimizde. En azýndan benim bir birey olarak gözlemlediðim son on yýlda.
Biz ilkokulda ansiklopedilerden bir þeyler bulabiliyorduk, okurduk onlarý merak ile! Þimdi üniversite öðrencileri cümle kurmaktan ve konuþabilmekten aciz durumdalar. Evlerimize teknoloji girdiðinden beri annelerimiz bulaþýk yýkamaktan yakýnmaz oldu. Ýçerisinde misafir aðýrlamadýðýmýz evlerimizi müze haline getirdik ve çok hedeflenen çekirdek aileler olduk sonunda
büyük sevinçler ile insaný zenginlik bilen inancýmýza raðmen. Dýþýmýz basmakalýp içimiz günü birlik çekiþmeler ile savaþta! Hepimiz her þeyi biliyoruz sorgulamaya gerek yok. Babaannelerimizin yatsý namazlarýndaki tesbihlerini sayarak uyuyamýyor çocuklarýmýz yada avunduklarý hikayeleri yok baþlarý okþanarak söylenen! Hikaye mi “þurada bir internet çýktýsý vardý neredeydi hayallah!” Yaþlýlarýmýz ya ayrý evlerde ya da evlerimizin hizmetçisi konumunda söz verilince sadece onaylayan evin küçük annesine. Hatta eþe de danýþmaya gerek yok zaten eve az ekmek getiriyor aklý kýt, ne çirkinleþtik.
Yeni filizlenmiþ bir fidan düþünün, bir de yanýnda kocaman bir çýnar aðacý! Çocuklar ve biz gençler o küçük fidanlar, babaanneler dedeler de birer çýnardýr her zaman hangi kültürden ve milletten olursanýz olun. Dünya’nýn kanunudur yani, kýdemli gibi. Düþünün ki çýnarlar o yaþa gelinceye kadar ne aþamalardan geçmiþ, ne yollar katetmiþ, ne çetin kýþlar, ne sýcak yazlar geçirmiþler! Kaç küçük kuþ kovuklarýnda barýndýrmýþ, kaç ýslýklý rüzgara yoldaþ, kaç canlýya gölgelik etmiþler! Ve bunca þeyi yaþamýþ çýnarlarýmýzý biz þimdi yaþantýlarýmýzda tanýmaz olduk ne cahillik. Evlerine izinlerimizle gelir oldular, torunlarýna bizim müsadelerimizle gölgelik ediyorlar. Kendi topraklarýnda kurallarý biz koyuyoruz.. yeni nesiller de bu yüzden bencil yetiþiyorlar ciddi bir yanlýþtýr bu.Gölgeliksiz eðilmeden büyüyorlar hep!.. Hani aðaç yaþken eðilirdi, evet atasözleri de unutulmuþtu deðil mi unuttum!..
Danýþmak, yol bilmek Dünya’nýn kanunudur, zincirin devamý için bir öncesine uyulur. Þayet bizler de çok hasar almadan birer hayat istiyor isek gölgeleri takip etmeliyiz, gölgelerin üzerimizdeki haklarý için, yani bizim için vesselam!




Semra Arslan.