Yaşamak Dediğin Bir Kuşun İki Kanadında!..




Dünya ne cömert, pırıl pırıl bir güneş, mis gibi bir hava, neşe coşku, cümbüş! Işıklar gidiyor sonra sanki geliyor tekrar öbür dünyaya geçiş, devamı deniyor burasının! orda da yaşayacakların var, sonra cennet cehennem! Sanki inişli çıkışlı bir yol ömrümüz, ama güzel bir yol ama meşakkatli bir yol!
Mesela bu benim olmazsa ölürüm diyorsun; olmuyor ölmüyorsun! Ya da bunu başaramazsam biterim diyorsun, başaramıyorsun bitmiyorsun da! Başardığın şeylerde seni arşa yükseltmiyor üzüldüğün kadar! Öyle kapılar açılıyor ki hiç düşünmemiş olduğun önceden mesela, seni daha çok mutlu eden sonradan! Bir atasözü vardır çok severim "insan plan yaparmış kader ona gülermiş” diye! Sizce kader bize de gülüyor mudur ne dersiniz. Sürekli planlar yaptığımız göre mutlaka! Yaradan veriyor, kader gülüyor, dünya dönüyor biz hala yaşıyoruz mırın kırınlar ile. Bu insanı da memnun etmek ne zor iş değil mi.. Allah (c.c) o yüzden cahilliğimizi pek önemsemiyor sanırım, yoksa her seferinde kafamıza bir yerlerden saksı yerdik söyleyeyim. Ya da hayatta öyle şeylerle karşılaşıyorsun ki o anda bildiklerin cevap veremiyor, çabaların çaresiz kalıyor, Hiçbir formül o durumu çözemiyor kalakalıyorsun nefessiz. Susuyor ve anlıyorsun ki Dünya manasız ve tüm iddiaların çocukça, gülüyorsun kendine! Ve sonra yine ne gariptir ki unutuyorsun o anını dahi! İnsan cahil, insan nankör, insan unutkan diyor Allah-u teala mealen. Bir çark bu dünya bizimde içinde birer dişli olduğumuz. Kendi içinde de dönüyor kendi etrafında da ta ki görevi sonlanana kadar. Bizde öyle son nefesi verene kadar, ama sanırım çarkı en çok biz bozmaya çalışıyoruz, en çok mızıkçılık bizde!
Yaşamak dediğin bir kuşun iki kanadında! Bir şeyi eksik tutarsan diğer yana terazi dengesi bozuluyor. İstediğin kadar umursama yine ipler daha büyük bir gücün elinde ne muhteşem imtihan, iyi ki bizde değil. Hayatta Dünya denen mekan da güzel memleket arkadaşlar, kıymetlini bilelim, yoksa kader bize gülecek yine diyeyim!..





Semra Arslan.