 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
gülebilir mi ağlaması gereken yerde hani deli derler belki terslerler, anlamazlar halinden duyguların tavanda, şuurun tabanda olduğu bir anda gülebilir mi insan, ağlatacak onca şey varken hayatta... tükenmişken umut, unutulmuşken baharın gelişini kapatan karanlık bir kışta bütün ziferi karanlığa, bütün soğuğa inat gülebilir mi insan sımsıcak... varsın deli desinler... hani siyah beyaz bir tabloda göz alıcı kırmızı bir renk gibi gülebilir mi insan bütün bakışları üzerine çekercesine... sever mesela daha bir çocuktur kendi fikrinde büyük, kocaman bir çocuk... sevgisi için ferhat olmaya hazırdır mecnun ile yoğurur her düşüncesini bütün dünyayı karşısına almaya hazırken sevdiğini alsalar elinden mesela alıp da ellere verseler zorla güzel gözlerin kendisine yalvarışı gölgesinde 'bak kendimi öldüreceğim' tehditleri altında inandığı bütün değerler için, içi yana yana dönüp sırtını gülebilir mi... yok oluşun sisli uçurumlarında gezerken intihar bir kurtuluş gibi gözükürken dönüp geriye; allı pullu yanaklarla gülebilir mi insan... utancından kıpkırmızı kesilmişken... sonra büyür mü yaşlanırken geçirdiği hergüne lanet okuyup zamanı kaçırırken ellerinden depresyonların elinde oyuncak olmuş pırpır dönerken birden durup gülebilir mi insan... mantığın kemale ulaştığı anlarada aşkın bir kişinin güzelliği değil güzelliğin kişiye geçtiğini anladığı platonik sevdanın kucağında çürüdüğü kaçırılmış zamanın, sevdasını da çaldığını anlayıp, hüsrana uğradığı vakit bütün hüsranları bir köşeye itip gülebilir mi insan.... yeşil gözü sağına atıp, sarı saçı soluna vazgeçip kara gözlerden kurtulup ziferi karanlığından bir esmerin sanki yeni doğmuş gibi ana rahminden az önce çıkmış, gülün kırmızısını, gögün mavisini, köpeğin sesini, pamuğun yumuşaklığını yeni görmüş gibi şevkatten, merhametten bütün güzel duygulardan habersiz bütün kötülüklerden ari bakıp aşkın şevkat halinin gözlerinin içine gülebilir mi insan... niye ters ters bakıyorsun öyle söylesene niye gülüyorsun merak etme henüz delirmedim sadece merak benimkisi anlaşılan sen de anlamıyorsun beni hadi uzatma da çayını iç kaç şeker olsun... haklısın delirdim galiba baksana mahallenin delisine anlatıyorum derdimi ama bir cevap ver önce bütün kötülüklerden bir nebze olsun nasibini almış biri, safça gülebilir mi senin gibi...
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © musab eminoglu, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |