Güzel günler için,
Sabahýn beþinde aç gözlerini…
Karanlýk odanda, dik gözlerini tavana!
Göremeyeceksin hiçbir þey o anda.
Kapama gözlerini sakýn ama;
Sakýn kapama!
Yok, pes etmek bu hayatta;
Göremiyorsan ýþýðý,
Sabret;
Elbet ki karanlýk,
Ebedi hüküm sürmeyecektir odanda…



Birazdan bir ilahi duyacaksýn zaten,
Güneþe sevdalý semada…
Teþrif edecek kulaklarýna,
Meleklerin koynunda bir dua…
Gözlerini hemen kapa!
Kapa hemen!
Ve dinle usul usul …
Ýzin ver,
Ýþlesin ruhuna bu sefa…
Dünün, sende kalan lekesini,
Temizlesin keza…
Aç þimdi gözlerini!
Ama yavaþ yavaþ…
Görüyorsun deðil mi?
Kýzýl, turuncu ve sarý güneþi…
Karanlýk da,
Çekilmiþ mi ne kenara?
Görüyorsun;
Aydýnlýk vakti, gelmiþ artýk semaya…
Sabýr, tesbihtir diye baþlý baþlýna,
Mevlana kelam etmemiþtir boþa…



Sadece sen, sen ol;
Ve sakýn pes etme bu hayatta!
Göreceksin ki her karanlýk gece,
Hiç bitmeyecek desen de,
Bir aydýnlýk sabaha gebe bu diyarda…

ZUHAL ERASLAN