Eski zaman içinde nefes almaktan yoruldum
sere serpe uzandım
gölgemdeki ayrılık mevsimine.
dudaklarımda suskunluk kefeni
gözlerimde sensizlik çizgileri.

karanlığımda yoktun, aydınlığıma gelme..

incindi uzaklar
kırıldı
örselendi
canı yandı
nefesi can verdi

cenazesini kaldırmaya gelme..

döver gibi bakıyor
gündüzler akşamlar.
ne yana baksam sensizliğin izlerini siliyor
nice suların altından geçen sahtelikler
dizlerine kadar çektigi çizmelerini temizliyor.

kendimi bıraktığım yerden, kaldırmaya gelme..

düşlerde kaldı
uyurgezer
uzak aşk........