gözlerimi oyarken taşları yontar gibi
arnavut kaldırımı olursun bakışımda
özlemin kızıl hisleri dolarken kalbime
gül yaprakları gibi dökülürsün içime

uzayıp giderken hasretin gözlerimde
bakışımda kızıl güller gibi büyürsün
el ayak çekilirken kalp sokaklarımdan
gül yaprakları gibi dökülürsün içime

ufukta belirirken kıpkızıl bir duman
yer gök aynı çizgide buluşur o zaman
seni beklerim şafakta gün batışında
aşk rüzgarları getirsin seni diye bana
yapraklar gibi dökül diye yollarıma

arnavut kaldırımı olurken bakışımda
sen aşk yağmurlarından kaçarsın
sana ulaşmak için seni bulmak adına
ayak izini ararım ben fırtına altında