Diabetes Mellitus (DM), toplumda sýk rastlanan önemli hastalýklardan biridir.Dünyada otuz milyon insanda bulunan bu hastalýk önemli bir saðlýk sorunu oluþturmaktadýr.
               
DM, ikibin yýldan beri insanlar tarafýndan bilinmektedir.
Ýnsan saðlýðý için sinsi bir düþman olan bu hastalýk, insülin ve antibiotikler keþfedilmeden önce koma ve enfeksiyonlar ile ölüme sebebiyet vermekteydi.Günümüzde diabetik hastalarýn
yaþam süreleri uzamýþ, buna karþýlýk hastalýðýn dejeneratif ve ilerleyici komplikasyonlarý sorun olmaya baþlamýþtýr.
               
DM komplikasyonlarý ve sebebleri üzerinde on binlerce araþtýrma yapýlmýþ olmasýna raðmen, tedavisine yönelik tam anlamýyla baþarýlý bir sonuca varýlamamýþtýr.Ancak þurasý bir gerçektir ki kötü kontrollü diabette bu komplikasyonlar hýzlý ve tahripkar bir þekilde ortaya çýkacaktýr.
               
D M, pankreastaki beta hücrelerinin salgýladýðý insülin yokluðuna veya insülin etkisine zýt faktörlerin fazlalýðýna baðlý olarak ortaya çýkan, temelinde çevresel ve genetik etkenlerin yattýðý, karbonhidrat, yað ve protein metabolizmasýnda bozukluklarla seyreden kronik bir hiperglisemi durumu olarak tanýmlanabilir

Hastalýðýn aðýr formlarýnda belli baþlý semptomlarý çok su içme, aþýrý iþtah, çok idrara gitme, kilo kaybý, yorgunluk, halsizlik þeklinde olmaktadýr.Daha hafif þekillerinde fazla yakýnma olmayabilir.

DM genel olarak Tip I ve Tip II olarak iki sýnýfa ayrýlýr.Tip I DM, 30 yaþ öncesinde baþlar, hastalar normal kilolu veya zayýftýr, mutlak insülin eksikliði vardýr,sýk olarak komaya girer, mikrodamarhasarý ve böbrek yetersizliði baþlýca komplikasyonudur, tedavisi diyet ve insülin ile olur.Buna karþýlýk Tip II DM, 40 yaþ ve sonrasýnda görülür, hastalarýn çoðunluðu þiþmandýr, genetik yatkýnlýk belirgindir, insülin salýnýmýnda bozukluk ve/veya insülin etkisine direnç vardýr, komaya nadir olarak girer, makrodamarhasarý ve hýzla ilerleyen damar sertliði, myokard infarktüsü vb. komplikasyonlarla seyreder, tedavisini aðýrlýk derecesine göre 1-Diyet, 2- Diyet + Þeker düþürücü ilaçlar (OAD), 3-Diyet + Ýnsülin
oluþturur.

DM þüphesinde kanda açlýk kan þekerine bakýlýr.Farklý günlerde en az iki kez açlýk kan þekerinin 140 mg/ dl üzerinde tespit edilmesi halinde DM teþhisi konulur.Taný kriterlerinden biri de þeker yükleme testidir (Oral glukoz tolerans testi).Bu test için hasta üç gün süreyle karbonhidrattan fakir olmayan normal bir rejimle beslenir.75 gram glukoz suda eritilerek hastaya içirilir.Belirli saat aralýklarýnda ( 0.5,1, 2, 3, 4, 5 ) kan þekerine bakýlarak sonuçlar deðerlendirilir.Bu test sýrasýnda kan þekeri herhangi bir saatte 200 mg/dl üzerine çýkmýþ ise DM söz konusudur.

Açlýk kan þekeri 140 mg/dl üzerinde olanlarda bu testin yapýlmasýna gerek yoktur.

Özellikle 40 yaþýndan sonra, tipik belirtileri olmasa da aþaðýda belirtilen risklere sahip olanlarda DM taramasý yapýlmalýdýr.
               
1-Þiþman kiþiler
2-Hipertansiyonu ya da damar sertliði olan hastalar.
3-Ailesinde DM bulunan kiþiler.
4-Ýri doðum ( bebek aðýrlýðý 4 kg dan fazla) yapmýþ kadýnlar
5-Kan þekerini yükseltici ilaç kullanan hastalar ( kortizon, idrar söktürücü vb.)