Kelebeðin Ömrü Birgün Ýmiþ!


Bilir misiniz kelebeðin ömrü bir gün imiþ. Ördüðü kozadan çýkmayý, gün ýþýðýna kavuþma sabrýný, çiçeklerin özlemini yaþarmýþ onca vakitte bir gün sürermiþ sefasý. Bilmezmiþ ikinci günde olduðunu, bilmezmiþ güneþin yeniden doðacaðýný. Bilmezmiþ o sadece uçuþurmuþ baharýn sarhoþluðuyla. Kelebek bu ömrü bir gün koþacak çiçekte çiçeðe, düþünmeyecek ilerisini gerisini. Onu ilgilendiren çiçeklerin ne kadar parlak olduðu kadife gibi, hangisinde daha fazla polen var yada daha güzel hangisi, kelebek bu derdi bu bir gün!..
Biz insanlar ne çok düþünüyoruz farkýndamýsýnýz. En fazla yaþayacaðýmýz haydi diyin doksan sene, yarýsý öðrenmekle geçiyor geriye kaldý kýrk beþ sene, onun yarsýysa yemek içmek uyumak, kaldý yirmi beþ sene e on yýlý da idrak edebilmeye verin etrafý, kaldý on beþ sene e bitti ömür bakýn. On beþ yýl için on binlerce kaygý, mal mülk derdi, dünyada kalacaðýz zannetmeleri, aldatmalar, aldanmýþlýklar ki doðru yaþadýðýmýz kaygýsý da olmadan. Öbür Dünya derdimiz de olmasýna raðmen. Ne akýllý þu insanoðlu ki bir kelebek ömrü kadar düþünemiyor, görevini irdelemiyor, aynaya bakamýyor ne garip. Daha sonraya daha sonraya hep hayaller, hep ötelemeler hep idealler idealler. Ben size bir þey diyeyim mi öyle bir þey yok hayatta, sora diye bir þey yoktur. Ya yaþarsýnýz kýsmetinizde ne var ise yaþarsýnýz, yada hayal kurarsýnýz. Üçüncü bir alternatif yoktur. Denilen þeyler bir aldatmadan ibarettir. Ya kendimizin kendimizi aldatmasý, ya da hayalci zemini saðlam olmayan toplumlarýn bizi aldatma safsatalarý. Belki bir yýl sonra anneniz olmayacak býrakýn boþ koþuþturmalarý, kýzýnýzýn boyuna bakýn büyümüþ mü bu gün kaç santim. Kaçýrdýðýmýz þeyleri bir sonraki vakit yakalayamayýz çünkü her saniyemizin bir lezzeti vardýr. Þayet görmezseniz somurtkan yüzlerle dolaþýrsýnýz yarýn yarýn diye. Tamam insanoðlu yerleþik hayat sürer, ayaðý topraða basmalý bir taraftan ama çok mu abartýyoruz artýk bu mal mülk meselelerini ne dersiniz. Ýnsan düþünen varlýk deðimliydi?.. Düþün ne durumdasýn!..
Kýzgýn yazlardasýn haberin yok, terlerinden göller oluþtu, derin yüzülüyor haberin yok, ahretin gidiyor elinden haberin yok. Derdin var haberin yok, dermanýn var haberin yok, þurada yaþayacaðýn üç gün ondan da haberin yok. Tutturmuþsun bir yarýn yarýn diye oda bilinmezlik çünkü gaybý yalnýz Allah biliyor onda da haberin yok. Yoldaki taþýn dahi hesabý sorulacak ama biz bir rahatýz bir rahat kelebekten kaygýsýz. Hadi bir nefes alýnda þu dediklerimi bir düþünün. Belki bir serçenin yerde arandýðý rýský kadar neþeyle yaþamak için hayatý, bir baþlangýç olur bu kelebek þarkýsý!


Semra Arslan.