Annelerin gölgesinde kalan bir babalar günü daha geride kaldı. Nedendir annelere verilen değer babalardan esirgeniyor. Annelere dizilen methiyeler zerresi babalara yapılıyor. Babalara yetim muamelesi yapıldığımı düşünüyor.

Babalar çalıştığından çocuklarla az zaman geçiyor diye, çocukta babalık duygusunun, annelik duygusundan az olduğu mu anlamına geliyor. Aksine çocuklarda annelik duygusunun önemi kadar babalık duygusu da önemlidir. İki duygunun önemi arasında fark yoktur, olmamalıdır da.
Nedense babalık duygusu önemsizleştiriliyor. Peki, bunda ne gibi faktörler var. Annelik ön plana çıkarılırken, babalık duygusu sıradan algılanıyor.

Bunun en önemli neden kadına bakışın farklılığıdır. Erkek egemenliğin kadına zaafı ve kadının erkeğe olan üstünlüğü konun yönünü değiştiriyor. İkincisinde çocukların eğitiminin ve ilgisinin kadın merkezli olması, erkeğin kadın kadar çocuğa zaman vermemesinin getirdiği artı durumun erkeğin işine gelmesidir. Evet erkek çalışıyor ama artık kadın da erkeğin çalıştığı mesai kadar çalışma hayatının içinde.

Bir diğer konu ise, kadının tüketici vasfıdır. Kadının süse, eşyaya düşkünlüğü sermayedarlar tarafından kullanılmasıdır. Erkek, ihtiyacı dışında harcama yapmazken, kadın çoğu kere ihtiyacı olmadığı halde fazladan alış verişi sever. Hatta alış veriş demek kadın demek olduğu kadar alış veriş demek kadının stres atması demek noktasına gelinmiştir. Erkek milleti tüketici yönüyle kullanamayanlar, kadın milletini kullanmayı daha uygun görüyor. Ondandır bütün günlere kadına yöneliktir. Hiç erkeklere yönelik gün duydunuz mu? Bir babalar günü var. Onunda adı var kendisi yok.

Kadınların, tüketici yönü nedeniyle anneler günü popüler olurken, babaların tüketici olmamasından dolayı babalar günü önemsizmiş gibi üzerinde durulmuyor. Algıyı yönlendirenler duygu merkezli hareket etmiyor. Aksine tüketim mantığıyla hareket ediyor. Öyle ya hangi erkek altın peşine düşer. Ama kadın için altın demek hayat memat meselesidir. Sermayedar bunu bildiklerinden olsa gerek, babalar günü satır aralarına sıkıştırılıyor.

Babalık duygusunun ve babanın önemi kapitalist anlayışa kurban edilmemelidir.

Osman Tatlı
suskunsinemayazilari@hotmail.com
www.osmantatli.com.tr