Sustum
Karşılık yok bende diyemedim senin için geldim
Sensiz ben zaten ölü bir bedendim
Diyemedim içimdeki acıyı
Söz zehirden acı oldu düğümlendi boğazıma
Kobranın avını yemeden önce yaptığı gibi
Sıktı boğazımı nefessiz kütük oldum
Sadece git diyebildim
Sevginle yaşarım bu saatten sonra
Gelme dedin demek bana bunu mu söylemeye geldin
Ben yola çıkınca mazverimle karları erittim
Yürüdüm ferhat kıskandı sana gelişimi
Değil dağ delmek ben kainatı dize getirdim sana gelirken
Git deyişim çokmu sarstı acaba
Biliyor onu demek istemediğimi aslında
Hemşire geldi nice zaman sonra
Gitmelisiniz bakın o çok hasta
Yarası iyi olmaz acılarını tazelemekle
Sonra ince bir ses ağlamaklı peki dedi
Peki gidiyorum ama bilsin kalbimi burada bıraktığımı
Sonra kapı açıldı ve tok bir sesle kapandı
Cehenneme düşen volkan ateşinin geri düşmesindeki gibi
Zaman durdu gidişi ile zaman çaresiz
Görüntüde akıyor sanki görevim bu ne yaparsın der gibi
------------------
Bu gün ayağa kaldıracaklarmış öyle dedi bakıcı
İyi olacakmışım 1 aya kadar bitecekmiş onca acı
Tendeki acı değil ki beni yakan
Beni yakan onun bıraktığı kor ateşinin acısı
Sordum geldimi o günden sonra
Gözlerini kaçırdı bakıcım
Bunu bana sorma.
Neden?
Neden söylemiyorsun yoksa çok mu acı
İlk adımımı atacaksam görmeli, görsün onun için olacak çaba
Gitmedi ki dedi sonra
Hiç gitmedi ki
Kapının önünde uyudu dedi
Gitmiş bazen eve çocuklarını görmeye
Ve geri gelmiş hemen
Şimdi nerede diyebildim sadece
Görmek istediğin yerde dedi
Bakmasını bil yeter
Kolumdan tuttu sadece kalk hadi yürümeye çalış
O senden ayrılamaz bundan sonra ona alış
Nerede diyecektim bir el tuttu kolumu
Kalkacakmısın dedi sonra yardım edeyim
Bir yol belirdi o sesi duyunca
Gül döşenmiş mis gibi kokular saçan bir yol
Gel buraya doğru ilk adımını at
Biraz yürü yol arkadaşına doğru ha gayret
Mavzerim
Mavzerim kanadı kırık kuş misali duruyor
Üzerinde kan var o günün hatırasını koruyor
Adımımı attım ilk adımını atan bebekler kadar içten
Adımlarım gitmiyor çokmu ağırlaştı bu beden
Düşecektim biri sarıldı koluma
Ben burdayım korkma devam et yoluna
O ses o koku o tarz
Semam bu
Bundan sonra onsuz hayat olamaz
Yürüdüm adım adım gittim yanına mavzerimin
Dokundum namlusuna dedim sen olmasan ne ederdim
O gün biri daha vurulmuş ama ölmüş
Mavzerim beni korumak için onu toprağa gömmüş
Ondan korkularından bırakmışlar beni orda
Öldü demişler bırakın leş olsun burda
Kolaymı gelmek onca yolu
Gelirse her ölümlü tadacak kötü sonu
Ne büyük bedelmiş sana ulaşmak
Mutluluk denen sonsuz kırlarda koşmak
İyi ol dedi önce gelecek bizimdir
Sema sema diye ölümden döndün
Bak yanındayım artık ömrüm senindir
