Kitleleri arkasýndan sürükleyen, etkileyen, deðiþtiren, duygulandýran, heyecanlandýran, aðlatan ve okuyucunun kendisini bulmasýna büyük katkýsý olan yazarýn dünyasýný hiç düþündünüz mü? Sizi farklý dünyalara, âlemlere, hayallerde gezdiren; hayatýnýza anlam katan satýrlarýndan ardýndaki asil ruhu, kahramanýn dünyasýný hiç merak ettiniz mi? Hayatýnýza yeni sayfalar açmanýza vesile olan, aþkýn büyülü dünyasýnda dansýnýza eþlik eden, bazen size aþkýn büyülü dünyasýnda dans öðretmenliði yapan yazarýn hayatýný gözlerinizin önünde canlandý mý? Kültürünüze kültür katan, bilmediðinizi öðreten, bilginin gücünü ayaðýnýza getiren, ufkunuzun pencerelerini geniþleten emeðin arkasýndaki yazarýn mütevaziliðini hissedebildiniz mi?

Elbette ki ne düþündünüz, ne hissediniz ne de farklýna vardýðýnýz. Aslýnda çoðu defa umurunuzda olmadý. Aksine yerden yere vurdunuz sizi size anlatmadýðý ve size katýlmadýðý için. Yazar sizin için önemi olmayan bir araç, bir nesne deðerinde oldu. Hoþunuza gidenleri aldýnýz, kullandýnýz ama yazar size yine yaranamadý. Siz daha akýllý, yazar bazen aptal, bazen geri zekalý oldu. Bir emekle kalemden dökülen deðere burun kývýrdýnýz. Ben daha iyisini yaparým dediniz. Ama kalemi elinize aldýðýnýz aklýnýz dondu ve bir satýr yazamadýnýz. Yine de yazarýn önemini ve hakkýný kavrayamadýnýz.

Yazar için okuyucu için her þeyken, okuyucu için yazar hiçbir þey halini aldý. Yazar, sabahýný gecesini size daha nasýl iyi hizmet edebilir diye paralarken; sizler sýcak yataðýnýzda horlamakla yetinmediniz, yeri geldi kitabý ayaklar altýnda ezdiniz. Ama yazar yine olgunluðunu ve erdemliðini bir kenara býrakmadý.

Bir övgü sözcüðünü, bir takdiri bile çok gördünüz. Umursamaz tavýrlar takýndýnýz. Yazar, sizin dünyanýzý anlamak ve sizin dünyanýza hitap etmek için mesai yaparken, sizler okumaya bile tenezzül etmediðiniz gibi yazarý hafife aldýnýz. Sanki siz okuyucu adammýþsýnýz gibi. Okuyucu olmayý beceremeyen sizler, hak etmediniz halde deðer gördünüz. Kalpler sizin için attý. Zihinler sizin için yoruldu. Bütün bunlar ne içindi buluyor musunuz? Adam olmanýz içindi. Zorunuza gitti biliyorum, þimdi aðzýnýzda birçok þey geveliyorsunuzdur. Ama unutmayýn ki toplumlarý adam eden yazarlardýr.

Yazar, kendini insanlýða adayandýr. Kaç okuyucu kendini adama cesareti gösterebiliyor. Adamanýn gerekliðini yapýyor. Yazar, özgürlüðünü ve kendine olan zevklerini okuyucuya feda ederken; okuyucu büyük bedeli göremediði gibi zamanýný vermeye bile tenezzül etmiyor.

Ey okuyucu, borçlu olduðun yazarýn kýymetini bil. Sahip çýk. Eserlerini yaþat. Yazarý onurlandýr. Yazara gereken deðeri, önemi vermeyi ihmal etme. Onu ölüm tarihleriyle hatýrlama, ya da fuarlarda göz göze gelmekle yetinme. Kalbine inebilmeyi beceren yazara saygýda kusur etme. Zamanýnda teþekkür et. Yazara, kendini hissettir.

Osman Tatlý
osmantatli@gmail.com