bu sevdadan ýslak bakýþlar kaldý yüreðimde,
esrik ve pembe...
kapýndan elleri boþ dönen bu yürek
hoyrat salýnýþlarda davetkar bakýþlarda kaldý.

nereye saklasam þimdi boþ ellerimi?

yanýtsýz aþklara yazýldý tüm mektuplar
hepsi serkeþ ve aþka arzulu
adresiz gitti posta katarlarýnda
beklemesiz alýndý okunaklý ve düzgün
varsýn yalan olsun tüm beklentiler
lakin sana olan ihtiyacýmý anla
her yolda
her kapýda
her pencerede
seni beklerim
kapýný bir an olsun arala
býrak çýksýn dýþarý
bakýþlarýndaki ay huzmeleri
gözlerime aksýn
bulsun beni anadan üryan tenime dokunuþlarýn
say ki düþkünüm
say ki sadakasý ömrünün...

aþka davetlerime ne ses ne seda
yasak seviþmelerim de olmadý benim
bütün aþklarýmýn yolu açýk olsun
olmadýk zamanlarda çekip gittiler
acý kokan sokaklarýnda memleketimin
koluma takýndýðým güller olmadý iþte

rýhtýmdayým...
karanlýða beyaz izler çizen gemiler geziyor düþlerimde,
yüreðim telaþsýz akýyor denize
dingin gözlerinde mavisini mayalayan akdeniz
kumsalda belli belirsiz bir kaç iz
ve
gözlerini yüreðime taþýyan o anlatýlmaz giz.

Bilirim, sitemi olmaz bu iþin.
ölüm nasýl alýp gidiyorsa
öyle alýp gitmeliydi sevda.
buydu tek seçeneðimiz yaþamda ölüm yenilmedikçe...

mutlak sevdalar yaþandý
ölümün adresini aþka soran,
yýllar önce okunmuþ kitaplar arasýnda kurumuþ bir çiçek kadar
belleðimizde yer edinmemiþ.
oysa hala
martýlarý denize
beni kollarýna arzulu kýlan
yaþamýn öz evladý aþktý
ve bu aþkýn bereketindendi ayakta duruþlar,
umuda yüklü yüzen gemiler gözlerinde...

biliyor musun?
sana yazdýðým mektuplarda sen yoktun aslýnda.
benden deðildi
saçlarýna dökülen yýldýz tozlarý,
tortusu bile yoktu
sýrma saçlarýnýn rüyalarýmda gezinen
yazarým yine sana dair deli divane
söylerim en yanýk türküleri sesimi duyuramasam da
aðlarým ödünç gözyaþlarýyla
akarým olduk olmadýk zamanlarda
sana
ve güzel kýzlarýna memleketimin.
pür dikkat kesilirim
sevdalý kýz seslerine
alýrým koynuma gecelerce
seviþmelere susamýþlýðým yüzyýllardan
aralar
aralar öteden alýrým kokusunu aþkýn
oysa hep
aramayan gelmeyen kadýnlara sevdalandým ömrümce.

her daim yanýmda
çocuklar olmuþtur,
uçurtmalarý kollarýna baðlý.
ýsrarla yüreðimi daðlayan hasretimin son demi
ve tenimde gezinen ellerin
arzulu zamanlarýmý savuþturan
susuzluðumda içtiðim göz yaþlarým
hiç duymamýþ olsan da hýçkýrýklarýmý
yele terk edilen yürekler kadar çokturlar.

senin gözlerinden baktýðým dalgalara attým kendimi,
senin giydiðin kokulardan
papatya taçlarý yaptým çocuklarýma
senin yargýçlýðýnda
girdiðim hücrelerden kaçtým bahar tatlarýna.
keþkesiz geçti ömrüm kýt kanaat,
yaþamýn ýskaladýðý her satýra
seni yazýp anlamlandýrdým þiirlerimi.
nerede bulacaðýmý bilerek çýktým yola
en seyirlik sözlerde sana bakýnmadým
hep ben söyledim dinlediðin o sevda sözlerini,
sensiz yaptýðým olmadý
sensiz olmayý göze alamadýðýmdan.
kime ne armaðan ettiysem aþka dair
senin o kül kokan yanaðýndan...