Araba klaksonlarýnýn, bir dili olduðunu, bilmeyeniniz yoktur. Çoðumuz, aile içinde, çok yakýndan tanýdýðýmýz, araba kullanan, nice babalarýmýz, dayýlarýmýz ve hatta annelerimizin, direksiyon baþýnda iken, ettiði küfürleri, o insanýn normal halinde iken, hiç duymamýþýzdýr herhalde. Ýnsanlar, arabalarýnýn camlarý, kapalý iken birbirlerine kýzýyorlar. Ve asla tanýmayacaklarý insanlar hakkýnda, kötü kelimeler sarf ediyorlar. Yanlýþ þerit deðiþtirdikleri ve sollama yaptýklarý, kazaya sebebiyet verecekleri için. Kaç kiþi karþýdaki araba durduðunda, hala ayný sinirle ve ayný kelimelerle konuþuyor ki, karþý taraftaki sürücüye. Bir nevi deþarj olma yolu mu o zaman. Belki de. Ama, gerçek hayatta, kendilerine bile, olan haksýzlýklara, sus pus olurlar belki de kim bilir.
Peki ya ambulansýn arkasýndan gidenler, ya da yolcu almak için birbiri ile yarýþan ve bu arada ne yayalarý ne de baþka arabalarý, görmek istemeyen, yarýþçý minibüsçüler ve otobüs þoförleri. Emniyet þeridini kullananlardan bahsetmek bile istemiyorum. Onlarý kendi haline býrakmak doðru mu bilemiyorum. Asýl önemli nokta ise þu bütün bunlardan þikayet eden çoðu kimsenin bunlarý birebir yaptýðýný biliyorsunuz. Bu nasýl bir yalancýlýktýr. Hadi baþkalarýna söylüyorsunuz ya kendinize.
Arabanýn içinde, kimsenin görmediðini düþünüp de, burnunu oynayan kimse gibiyiz. Aslýnda herkes sizi görüyor. Yapýlan yanlýþlýklar, suyun içindeki baloncuklar gibi, suyun üstüne çýkýyor. Bir þeylerin düzeltilmesi için, herkes birbirini bekliyor.
Bir de, madalyonun öteki kýsmý var. Peki ya böyle haller gördünüz mü?
Yol veren þoföre, klaksonla teþekkür eden kamyoncular, dar yolda geçmesi için, kendisi hýzlý gidemediðinden, bariyerlere yanaþýp, taksinin geçmesini saðlayan týrcýlar !, kýrmýzý ýþýk yanarken ilermesini isteyen þoförün, yanlýþlýkla kornaya bastýðýný belirten el hareketleri ile özür dilemesi. Evet, bunlarý da görebilirsiniz nadir de olsa. Peki böyle bir ortamda, nasýl soluk aldýðýnýzý da bir düþünün. Cehalet, kültürün yegane düþmaný ve yozlaþmanýn birebir dostudur. Kendini kontrol edemeyen toplumlar baþkalarýnýn yönetimine ihtiyaç duyduklarýný belli ederler. Otokontrol mekanizmasý, huzurun ve bilginin ortaya çýkmasýný saðlar. Deneyin denemekten ne kaybedersiniz ki. Ona kadar sayýn o da yetmez ise yirmiye…….