Umutlar, tersine çevrilmiþ anýlardýr. -Anonim
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
'' GÖNDERÝLMEYEN MEKTUPLAR'' Biraz senden birazda benden katýp huzurun rengini akýtmak ister kalemim, bazende çizmek ister aþkýn suretini gül kokulu sayfalara... Merhaba ömrüme gül diye serptiðim yarim Uzaklardan aldým hasret kokan mektubunu bin kere okumuþ olduðum satýrlarýnýn her kelimesini ezberledim, caným yandý aðladým, yazamadým yüreðini ýsýtacak içimdeki özlemini Sustum! O kadar çok özledim ki seni, nasýl kaðýda dökecektim bilemedim Gecelerin uzun saatlerinde düþündüm sessizce, sýðmadý özlemin kaðýtlara, kalemin mürekkebi yetmezdi daha fazla üzülme diye, unuttum sanma diye, yazýyorum sana hasretle.. Uzaktan sevmek seni ölüme eþ olsa da bin kere ölmeye razýyým yeter ki beni unutma, birde sevdiðimi hep hatýrla.. Yaþamýn tüm renklerini yüreðime akýtýp sana rengarenk bir huzur sunmama sebeptir sevgin. Yosun tutmuþsa sana dair kelimelerim, bu senin yokluðundaki acýndandýr bilesin. Hasret dalgalarý vurdu yine gönlümün kýyýsýna, bu gece bir baþka soðuk sanki titriyor buz kesmeye yüz tutmuþ sözlerim ve yaðmurlarý hazýrlýyor sana olan özlemim... Sevmek bir kere düþünce yüreðe kor olup yaksa da yanar insan seve seve zaman akýp gitse de ömürden her akan gözyaþým da yeniden yeþerdi umutlar bir gün kavuþmalarý yazacaðýz birlikte ayrýlýk mektuplarda kalacak hasret bitecek ve aðlayan gözler yeniden gülecek... Senli düþünceler yine aklýmda kah aðlatýp kah güldüren, yorsa da beni sensizlikte sevmek, dilime türküler düþüren gözlerin yeter... Bazen deðiþmek ister kalem rengini, biraz sana boyamak ister kendini, biraz seni bana yazmak ister, deðiþmek ister kalem rengini deðiþmek... Kaç kere kandým, kaç kere kanadým ve kaç kere yeniden inandým bilmiyorum..yüreðimde acýlar býraktým.. ve unuttuðum bir ben var senle var olmuþum her kanýþýmda bir daha yok olmuþum... Ve yorgun nefesimle seslendim son kez sana sen hiç sevdiðinin ellerine kaderini býraktýn mý? ben senin ellerine kaderimi býraktým nasýl istersen sev beni sevgilim.. býraktým dedin þimdi býraktým.. duyar gibi oldum seni... 01 Ocak 2014 Rasim Yýlmaz
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2023 | © Enes Tarýk, 2023
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |