-Benim Adım Şiir-


-kimsin sen-

koskoca bir yaşamın içinde,
bekleme odalarına alınmış duyguların,
nasır tutmuş elleriyle
duvarlara çarpılan,
ebediyete uzanan, başımın tacı sıfatlarımla
iştah açan, iştah kapatan;
imgeli, imgesiz göletlerde kalp gözüyle, yürek gözüyle
gönül gözüyle yüzen;
bunu da tatilden sayan aşağılık zamanın
yegane düşmanıyım"

-benim adım şiir-


kiralık bir katilim kendi içimde
suçum
meteliğe kurşun sıkmak
gönlümün zenginliği soğuktan sıcağa geçmiş
ellerimi kaybettim hissedemedim
sol cebimi verdim
bodur kalmış bir umuda
yürek kemiğimi aldı kaçtı
farkedemedim



-benim adım şiir-


tuttum ağzımı
yasakladım dilime bedduayı
fersah fersah ilerledi bakışlarım
yüreğimde yazgımla evcilik oynayan
fırtına kuşumun peşinden..
benim adım şiir;
hangi ruh hali içine girsem
yaka paça götürüldüğüm
bir porsuğun göz banyosunda
diz çöküp bekledim;
incitemez beni koyduğu kurallar
çekip alamaz göğüs kafesimdeki ağrıyı
bir içeri bir dışarı
devinip durur başımda


-benim adım şiir-


yamandır dünya, riyakardır;
acımasız sınırları benliğimi kuşatır
savaşla barış arasında kalan
cennete küçük bir bavul içinde
gitmek isteyenim..
düşünce okuyan küçük büyük tanrıların gözünde
yanıp sönen ateşim
yükseklik fobim var;
düşeceksem
düşürüleceksem
bir bilge'nin gözlerinden
dudaklarında çıtırdayan
cehaletimle düşmeliyim


sen!
adı dilimde temiz kalmış
uzadıkça uzayan düşünce çizgim
işittin mi ayak seslerimi
dilinin üstünde
boylu boyunca uzanmış bir bıçak
karalarım çırpınıp duruyor
cenaze törenine katılmak için



-kimsin sen-

yetti!!!
vurmayın başıma,
acıtmıyor aldığım darbeler
dedim ya;
benim adım şiir
yaşım başını almış gidiyor
bütün şiir kardeşlerim gibi
ölümsüzüm..


Sevda Gencer..