Çoðu hikâyede olduðu gibi soðuk bir kýþ günüydü;
Dýþarýda gezebilelim diye ayaklarýmýzda botlarýmýz,
Sýrtýmýzda montumuz vardý.
Pek bir eksiðimiz yoktu diðerlerinden,
Uluorta seviþmeyelim diye baþka kýyafetlerimiz de vardý.
Güzeldik ya, böyle daha bir güzeldik;
Ama sen öyle güzeldin ki,
Ýnsan sana âþýk olsa “Ben ne yapýyorum?” demezdi.
Bense bitkindim, bezmiþtim,
Hem de öyle bir bezmiþtim ki,
Ýntihar etsem kimse þaþýrmazdý.
Ah o diðerleri!
O gece evrende baþ baþa kalsak ne de güzel yaþanýrdý!