Dedeme
Karacan,
çorak toprakların çocuğudur,
Yüzü kavruk
Elleri çatlak
Yüreği de çatallıdır.
Yalnız savruk ve asidir aynı zamanda.

Karacan,
Bir ömür yumuştur
Acı suyla çamurlu ellerini,
Pirahmet suyuyla da serinletmiş ciğerini
Ve bir ömür
Yüreğinin acısını akıtmıştır gözlerinden her kıyamda
Kanatan, sızlatan acılarla
Çeliklenmiştir yüreği aynı zamanda

Karacan,
Kadim toprakların ırgatıdır,
Sırtı yere gelmemiştir hiçbir kuşlukta.
Ve hiçbir günbatımında,
Yorulmadan geçmemiştir eşikten.

Karacan,
Savruk, asi, kavruk
Ve adem kadar toprak
Toprak kadar adem aynı zamanda.