Gazze bombalanýyor. Ýçimiz acýyor, öfkemiz kabarýyor, yumruklarýmýzý ve diþlerimizi sýkýyoruz. Bir þeyler yapabilmenin yollarýný arýyoruz. Hemen profil resmimize bir Filistin bayraðý koyuyoruz sosyal medyada veyahut ölen Filistinli çocuklarýn resimlerini paylaþýyoruz hani þu altýnda meþhur o içeceði, reklam olmasýn adýna gerek yok, almamayý tembihleyen sözler yazan resimler. Daha baþka ne yapýyoruz; biraz daha öfkeli olanlarýmýz mesela, bir meydanda toplanan kalabalýðýn arasýna karýþýp “kahrolsun Ýsrail” sloganlarý atýyoruz. Kýzýyoruz insanlara “Bakýn falan ülke insanlarý nasýl tepki gösteriyorlar, hadi sizde gücünüzü gösterin falan falan ürünleri sakýn almayýn toplumsal bilinç oluþturalým.” “Bütün Müslümanlar bir olsa tükürüðümüzle boðarýz, ama nerede! Biz birlik olamayýz ki!” “Hükümet samimiyse tepkisinde derhal þunlarý þunlarý yapmalýdýr!” diyoruz deðil mi?
     Peki, asýl bütün bunlarý yapmak yetiyor mu? Tepkilerin yeterli olup olmadýðýný sormuyorum. Yani o tepki denilen þeyin en yüksek düzeyi neyse, yapabilsek sesimiz bir tankýn önünü keser mi acaba? Hiç sanmýyorum. Çünkü biz tepkimizi artýrdýkça onlar etkilerini artýracaklar, ters bir orantý var bu iþte bana göre. Ne yapmalý o zaman oturup vaz mý geçelim mücadeleden? Hayýr, geçmeyelim. Ya nasýl olacak? Yukarýda saydýklarým bir mücadele deðil ki. Biz onlarý yapmakla mücadele etmiyoruz ki. Gürültü yapýyoruz sadece. Gürültü ancak kargalarý kaçýrýr.
     Mücadele dedim ya þimdi yine bazýlarýnýz dýþa dönük bir mücadele yapmamýz gerektiðini söyleyeceðimi düþünecek. Hayýr tam tersi. Gazze’yi de Suriye’yi de Doðu Türkistan’ý da vs. vs. kurtaracak mücadele, önce hepimizin içinde, tam da kalbinde baþlamalýdýr. Önce kalplerimizi diriltmeliyiz ve gerçek Müslümanlar olmalýyýz. Çünkü biliyoruz ki “Ýnanýyorsanýz Üstünsünüz” buyuruyor Allah Teala, çünkü biliyoruz ki: “Gerçek imaný elde eden kainata meydan okuyabilir.”. Bizi gerçek insan ve Müslüman yapacak ve hakiki imaný kazandýracak sýr kalbimize dönüp önce onu diriltmektir. Manen hasta ve ölü kalpler yani önce kendisini diriltememiþler ne kadar slogan atarlarsa atsýnlar Gazze’yi kurtaramayacak Ýslam birliðini diriltemeyeceklerdir.
     Dillerimiz yalan söyledikçe, alýnlarýmýz secde izleriyle süslenmedikçe, cüzdanlarýmýz sadaklarla bereketlenmedikçe, ruhumuz Kur’an’la kalbimiz zikirle dirilmedikçe emin olun her gün Müslüman ve mazlum kaný akmaya devam edecek.
     Kardeþim sen dirilirsen, evin dirilir. Evin dirilirse mahallen dirilir. Mahallen dirilirse camilerin dirilir. Camileri ayakta olan bir millet gerçek diriliþe uyanmýþ demektir. Býrakalým artýk televizyon baþýnda uyuklamayý. Sokaklarý amaçsýz bir þekilde arþýnlamayý. Kalkýn ayaða ve kendinizi kurtarýn önce, çünkü biz kurtulmadýkça zincirlerimizden kundaktaki bebekler hiç uyanmayacak, Gazze uyanmayacak aydýnlýk bir sabaha, Doðu Türkistan’dan muþtular gelmeyecek. Biz dirilmedikçe, kimse kusura bakmasýn, Hanzala yüzünü dönmeyecek ve hiç büyümeyecek. Vesselam.