Yeni Yılda Yeni Umutlarımla

.
Sana demesem de biliyordum döneceğini ,

evet o gün geldi, döndün Can yeni bir yıla girerken ...

Bıraktığın yerde, bıraktığın gibi miyim?

Bir bak bakalım şöyle, bak şöyle kahve buğulu gözlerime ?

Gözlerim senindi bir zamanlar ya, neler söyler iyi bilirsin.

Gözlerimde yaş mı???

Yok canım, yok yaş değil onlar, yaş değil gördüklerin.

Bak gülümsüyorum, hatta kahkaha da atabiliyorum.

Ellerim soğuk mu, içim mi titriyor ?

Her zaman soğuktur benim ellerim, bilmez misin Can?

Nedeni mi? Kim bilir , inan ben de bilmiyorum ...

.

Giderken soramadım nedenini, sormayı, sorgulamayı bilmem ya ben..

Sadece kendime dediğim

"sessizlik yıktı bizi, bitmesi gerektiği gibi, gitmesi de gerekti..

Usul, usul tüketilen bir sevdaydı yaşantı ve bitti.."

Şimdi gittiğin o yerde ben bile inanamıyorum kendime

ancak doğru Can, birşey olmamışca gülümsüyorum..

İçim de acımıyor, izlerin de kalmamış.

Benim, sadece benim güzelliklerim, benimle burda ...

.

Evet Canım, birden çıktın geldin ,

karşımdasın koca bir yılı uğurlarken..

Seninle yine karşımda; yine, yine seninle gelmişler,

korkularım, anlamsızca anlamlamdırdıklarım...

Hayret!! Aynı sen...Eskimeyecek sandığım, eski sen...
.

Yılın son akşamı, hava mevsime göre çok güzel...

Usul usul yağmur çiselemekte.

Cadde iyice ıslak...

Ufak birikintiler oluşuyor kaldırım taşlarının boşluklarında...

İçimdeki bir zamanlar yaralarım sanki..

Arabalar bilmediğim yerlere gidip geliyorlar.

Bir genç kız çıkıyor yalnızca karşı lokantadan..

Gecenin siyahına inat gözleri ışıl,ışıl.

Elinde telefon bir şeylar anlatıyor.

Belli ki, sevdiğinin yeni yılını kutluyor.

Karşı sahildeyse, birbirine sarılmış sevgililer ,

rıhtımda oturmuşlar sessizce, gülümseyen denizi seyrediyorlar..

Bir bahar akşamı yaşanıyor, bu kış günü dışarda...

Ya içim, içimde ne yaşıyorum bilir misin ?

Fırtına sonrası sessizlik...

Savrulan yaprakların ıslak topraklarda kümelendiği

güneşin küstüğü bir hazan mevsimi...

Gökyüzünü boyası akmış yağmurlarla...

Gülümseyen mavim bana yüz çevirmiş,

boz bulanık anılarımda...

Aldırma ellerimin soğukluğuna

dedim ya her zaman öyledir benim ellerim..

İçimde seni gördüğümde titreme falan da olmadı..

Bak, o sevdiğin bakışlarımdaki gülümseme ile karşıladım seni..

"Neden burdasın ?"

Tamam sus, söyleme, sakın yanıtlama....

Bir şey demedim say Can, sormayı bilmem ya ben...

Öyle kalayım gene sende, anımsadığınca...

Bana bu hazanı yaşatan sen misin, inan onun bile ayrımında değilim....

Kendince döndün bana ha !!!

Yeni bir yılda , yeni umutlarla hem de ???

Ne zaman sessizce, tekrar bırakıp da gideceğini düşünmeyecek miyim sanırsın?

"Geldim" deyip gülümsüyorsun bana hiç bir şey olmamış gibi...

"ne zaman tekrar terk edeceksin" korkusuyla yaşayabilir miyim sanırsın ?

Ben değiştim Can...

O, herşeye rağmen seven, umursamaz görünen, yolunu gözleyen değilim.

"Gene gideceksin" korkularıyla kolay mı sanırsın yaşamak seni...

Kolay mı, kovup, yok etmem bu yılların takıntılarını ?

Bıraktığın yerdeyim bir yıl sonra,

ancak, bıraktığın gibi değilim Can...

Hiç bir şey olmamışca "gitmedim" diyorsun...

Hiç değişmeyeceksin değil mi ? Hep aynı kalacaksın..

Bir şey olmamış gibi, aynı umursamazlığınla karşımdasın..

Bir kelebeksin sanki, yorulmadan,

o sevdadan bu sevdaya uçan..

Hoşgeldin Can, ve uğurlar ola!

Soğuk ellerim, buruk tebessümümle,

saat yirmidördü bulduğunda,

daha, daha güleceğim dünyaya

içimden kovduğum

"gideceksin " korkusuzluğumla...

Az sonra,

tanıyıp, bilmediğin birinin kollarında,

yeni bir yıla gireceğim, yeni umutlarımla......

01/01/2003
Nesrin Göçmen