Fay hatlarından daha korkunç'dur içindeki deprem.Önce çatır,çatır seslerini duyarsın tüm kırılmalarının.Bir yanından tutarsın içini,öteki tarafından göçer gider.İçinde kocaman yarıklar oluşur,Aşağı baktığında anıların yuvarlanır içine.Güneşi görmek istersin içine çöktüğünde.Bir yudum suya hasret kalırsın.Artık gökte yıldızları seyredemeyeceğini düşünürsün,tepede akbabalarının sesini duyarsın.Yukarıda tökezlemeni bekleyen leş yiyicilerinin naralarını.
Bir insan hep içine çöker ama; yinede yukarılarda bir yerlerdedir,hasleti.Yukarıda bir yerlerde bir tohumun filizlenebileceğini umut eder insan.Ve içinden tırmanmaya başlar,tutunur taşa,çalıya,güçlü kökler arar çıkmak için.
Çıkarken küstahlıklar,pervasızlıklar işitir yüreği,Bir insan çıkarken içinden çok üşür.
Çıkmak istiyor muyum der çoğu zaman?
Çıkmak için bir sebep var mı?
Hesaplaşma anıdır bu.
Ve çoğu zaman "Kimse var mı? " diyen bir madencinin el fenerinin de ki ışığı da göremezsin.
Ve çoğu zaman çok az kişi senin içine çöktüğün yere iner.
Kırıklarını toplar,seni yeniden yapıştırmaya,onarmaya çalışır.
İçini renklerle boyamaya,içine taze bahar çiçekleri koymaya çabalar.
Anlam vermezsin böyle insanlara
Madencidir o değerli hazine peşindedir bu hayatta.
El vermek istersin,el verene.
Haki renkler'den başka renklerin yoktur o vakitlerde.
Şimdi çıkıyorum,içimden içimi çıkararak,çıkıyorum.
Çıplak kalmak ne zor tanrım!
Çıplak uzanmak yarık yamalak kalmış halimle toprağa.
Tamamlayabilir miyim kendimi sana.
Yetim bir halim var hep benim.
Yetim bir sevgim beni hep üşüten.
Yetim kırıklarım,
Sağır bir kulağım,kör gözlerim.
Gün ışığını tarif eder misin bana?
BU bedenime uyar mı doğanın elbisesi.
Su benden daha mı sıcak acaba?
Peki kime benzesem?
Her halimden iyice olan nedir?
İyi olabilmek için iyi hissedebilir miyim?
Soruyorum sana madenci?
Sen karanlığı bilir misin?
Geçtin mi sende benim gibi içindeki yarıklardan
Çatırda mı yüreğin,kırıldı mı kanadın,
Isıttı mı seni kömür karası gözlerin bu karanlıkta.
Neredesin?
Seslendi madenci.
Zeytin ağacının köklerindeyim.
Aşağıya düşmüş bir kaç tohumdan biriyim.
Aradım yıllarca.
Gönüllüce,kazma kürek sallandım kendime.
Ne buldum dersen?
Seni buldum.
Senin her halini bende buldum.
Hadi elini ver bana...
Yarıkları ve kırıkları tanıyan iki kazazede gibi.
Elini ver bana ve hayata.
