Ben geçmiþten gelen bir düþünürüm. Nasýl geldiðimi ben de bilmiyorum ama size bildiðimi ve gördüklerimi anlatabilirim. Sanýrým þu an için sadece bunu yapabilirim.

Çok deðiþmiþ insanlýk, gerçekten de hayret edilecek düzeyde bir geliþim var gördüðüm kadarýyla. Öyle ki, kaleme bile ihtiyacýnýz yok. Atlar, eðlence aracý olmuþ, koþuyorlar ve para kazanýyorsunuz, bir yerden bir yere araba dediðiniz, 4 adet simidin üzerinde giden araçlarýnýzla gidiyorsunuz. Ulaþým için ne kadar dahiyane bir icat! Gýda ihtiyacýnýzý da sistematik bir biçimde çözmüþsünüz, çilek yemek için yazý, portakal için kýþý beklemenize gerek kalmamýþ. Etkileyici! Haberleþme de keza ayný ilerlemeyi göstermiþ, benim zamanýmdaki imkanlarla 4 günden önce öðrenemeyeceðim önemli bir haberin burada tüm insanlar için öðrenilme süresi, neredeyse haberin çýkmasýyla eþ zamanlý. Elektrik dediðiniz bir þey sayesinde kandillerden de kurtulmuþsunuz. Hatta bir çok ihtiyacýnýzý da onunla halleder olmuþsunuz. Neredeyse mevsimleri bile kontrol edeceksiniz. Korkutucu derecede hýzlý ve ciddi bir geliþim!

Bunlar aklýma gelenler, tabii hepsini anlatamam size, çünkü zamanýnýzýn deðerli olduðu kanýsýndayým.

Ben mi? Þarap içerim ben düþünür arkadaþlarýmla, bizim zamanýmýzda þarap zor bulunur ama içecek arkadaþým hep olur yanýmda. Burada þarap bulmak ne kadar da kolay, deðerini bilin bence. Ama içecek birini bulmakta zorluk çektiðinizi gözlemliyorum. Ortamýnýzda güvensizlik hakim, hatta geçenlerde biri babama bile güvenmemem gerektiðini söyledi, þaþýrdým. Yalnýzlaþtýrmýþsýnýz kendinizi belli ki. Bizim zamanýmýzda haftanýn bir günü toplanýr ziyafetler verir, dertleþir, eðlenir, þakalaþýrdýk. Dostluðun gerçek anlamýný bilen çok az kiþi kalmýþ zamanýnýzda. Kendinizi paraya endekslemiþsiniz ve sonucunda da para var huzur var diyerek kendinizi soktuðunuz duruma çok güzel bir kýlýf uyduruyorsunuz. Ne kadar acý! Yaptýðýnýz o düzenli, sistematik yollarda yürürken kafamý kaldýrýyorum ama gökyüzünü göremiyorum. Saðýma soluma bakýyorum gözlerim yeþil bir þeyler arýyor ama bulamýyorlar. Yoldaki insan sürüsü sadece bir yerlere yetiþmeye çalýþan et yýðýnlarý gibi geliyor gözüme. Birbirinizin suratýna bile bakmýyorsunuz. Þans eseri göz göze gelirseniz de gözlerinizi kaçýrýyorsunuz. Bunun nedenini bilmiyorum ama endiþelenmemek de elde deðil. Ben, her gördüðüm insana selam vermekten çekinmeyen ben, kafam önde gitmeyi alýþkanlýk haline getirdim ve utanýyorum kendimden. Neden birbirinizi sevdiðinizi söylememeniz konusu da apayrý bir tartýþma konusu olur. Sonu da hüzün olur. Çýkarlarýnýz doðrultusunda davranýyorsunuz birbirinize hatta bunu sizin deyiminizle anlatmaya çalýþýrsam birbirinizin yüzüne gülüp arkadan birbirinizin kuyusunu kazýyorsunuz.

Olumlu geliþmelerde olduðu gibi burada da çok fazla anlatýlacak þey var ancak, zamanýnýzýn deðerli olduðu kanýsýndayým.

Sonuç olarak, çok ilerlemiþsiniz ama ayný oranda bencilleþmiþsiniz, dostlarým.
Günlük yaþamýnýzý kolaylaþtýrmýþsýnýz ziyadesiyle ama yalnýzlaþmýþsýnýz, dostlarým.
Her þeyi öðrenmek için çok caba sarf etmiþsiniz hatta bunun meyvelerini de toplamaktasýnýz ama kendinizden uzaklaþmýþsýnýz, dostlarým.
Zamaný verimli kullanýyorsunuz, ne güzel, ama kendinize zaman ayýrmamýþsýnýz, dostlarým.
Kurallarýnýz ve prensipleriniz var gördüðüm kadarýyla ama ayný ölçüde de sýnýrlarýnýz ve duvarlarýnýz var yýkamadýðýnýz. Ve bu duvarlarýn içinde kendinizi hapsetmiþsiniz, dünyanýzý daraltýp kendinize haksýzlýk etmiþsiniz, dostlarým.

Çözüm mü?

Size benim aklým yetmez ama lütfen beni zamanýma geri gönderin, dostlarým...