Hayat yaşadıklarımızla öldükten sonra yüzleşmedir. Bu böyle biline, yoksa yaşa hayatı istediğin gibi yaşa ne hesap soran-Hâşâ- bir yaratan var misali yaşamak değildir bu hayat. İmanın gereği olarak bunu bilmeyi bize öğretendir İslam’dır, bu iman ile… Bizim veya başkalarının hayatı bize emanettir korumak bizim görevimizdir, bundan kaçış yoktur, buda İslam’la imanın insan olmanın bir gereğidir.
Yüreğinde derin yaraları olanların yarasını sarmaya talip olan biz insan, bu yarayı sarıp sarmamam konusunda da o anki durumu pozisyonu itibarıyla da hesap vererek yüzleşecektir. Öylesine insan olmak kolay değildir, ben insanım diye gezmekte her insana yakışan bir meziyet değildir. Hani bir söz vardır, ağzımın kıyısında bir yara gibisin, azıcık gülsem o yaradan kan akacak, gülmesem kimseyi güldüremem, manasına gelen hayatta böyledir, iman ederek önce yaraları saracaksın ki yaraların sarıla iyileşe, güldüreceksin ki sende gülesin, vesselam.

Mehmet Aluç