Uçsuz bucaksız bir şehrin tam ortasında,
Ne idüğü belirsiz, paltolu esrarengiz bir insanım ben,
Sen benim kurbanımsın,
Ben ise katilin.
Benden korkarcasına kaçmanın başka bir açıklaması olamaz.
Senden çok şeyler götürmüşüm,
Seni paramparça etmişim gibi kaçıyorsun.
Ben sana adım artıkça,
Sen benden koşarcasına uzaklaşıyorsun.
Kötüyüm demek ki,
Senden daha mı iyi bileceğim kendimi?
Kötüyüm ben!
Bu kaçışın başka bir açıklaması olamaz dedim.
Hangi insan aşktan kaçar ki?
Demek ki bende kötü bir şeyler gördün.
Hem dedim ya senden daha mı iyi bileceğim kendimi?
Aşağılığın tekiyim demek ki.
Aşktan kaçmazsın sen, hem hangi insan kaçar ki?
Suç bende,
Senin kaçışında değil,
Senin gidişinde değil.
Ben kötüyüm.
Ben paltolu esrarengiz bir insanım.
Sen ise benden kaçan bir korkak!
Hayır!
Dediğim gibi benden kaçıyorsun.
Bende kötü bir şeyler gördün diye kaçıyorsun.
Sevgimden, aşkımdan değil.
Hem, aşktan kim kaçar ki?
Benden kaçıyorsun.
Kaç!
Demek ki ben kötü bir insanım.
Kaç benden,
Sana zarar vermem ama,
Yine de kaç.
En iyisini sen bilirsin çünkü,
Kaç!