Hominidlerin, Sapiensleþme Evrimi: Dünyadaki ilk canlý varlýk, deniz yosunlarýyla baþlayýp daha sonra karadaki diðer canlýlarýn çoðalýp, deðiþim dönüþümüyle birlikte sürüngen, kemirgen, memeli, memesiz, kanatlý kanatsýz, çok hücreli, tek hücreli þekilde çeþitli biyolojik ve fiziksel yapýlara sahip oluþmuþlardýr. Tüm bu deðiþim ve oluþumlar milyar ve milyon yýllarý alan zamanla ancak mümkün oldu. Özellikle dünyanýn iklim yapýsýna uyum saðlayabilen hayvanlar içerisinde maymunlar, diðerlerinden daha hýzlý farklýlýk gösterenlerdir. Dikkat edilirse bu zaman dilimine kadar insanla ilgili, insana benzer en ufak iz bulunmaz. Çünkü Maymunlar hücresel mutasyon ve popülasyonu henüz sürdürürken, en önemli deðiþimi beyin yapýsýnda 7 milyar hücreye sahip olmalarý sonucunda gerçekleþmiþtir. Maymunlarýn beyin yapýsýnda meydana gelen deðiþimler daha ileri aþamalara ulaþtýktan sonra, insanýn ilk hayvan atasý Hominidlerle baþlayýp Homo Sapiens'e kadar geçen zaman, en az 75 milyon yýlda tamamlanmýþ oldu. Bu noktada þöyle bir soru akla gelebilir. Maymunlarýn beyin yapýlarý neden hýzlý geliþti de, diðer hayvan türlerde gerçekleþmedi? Ya da günümüzdeki maymunlar þimdi neden deðiþmiyorlar? Bu sorularýn detaylarýna inmeden, özet olarak þu þekilde cevaplayabiliriz.

Evren, doða, canlý cansýz tüm varlýklarýn temel yapýlarý, kuantsal alt parçacýklardan proton, nötron ve elektron atomlarýndan meydana geldiði önce de belirtilmiþti. Bu atom parçacýklarý sürekli dinamiksel hareketleriyle, girdikleri her ortamda farklý forum, molekül, hücre sayýsý oluþtururlar. Mevcut oluþum bununla kalmayýp, üst dinamiksel yapýyla yeni forumlarda canlý türlerin var olmasýný saðlar. Ýþte maymunlar kuantsal bu alt ve üst biyolojik hücre ve molekül yapýsýnda ördükleri DNA'larla, diðer türlerden ayrýlarak farklýlaþtýlar. Her canlý böylece kendi DNA'sýna uygun yeni canlý, omurga, fizik, hücre ve beyin yapýsýný geliþtirir.

Bütün bunlarýn oluþmasýnda maymunlar, alt dinamiksel yapýlarýnda diðerlerinden daha farklý atom çekirdeðine sahip olduklarý için, hýzla farklýlaþýp deðiþtiler. Hücre yapýlarý baþta olmak üzere beyin, omurga, fiziksel dayanýklýlýk, beslenme, korunma, tehlikeleri erken sezme ve bunlarýn ne kadar uzak, yakýn olduðunu kestirip, korunma yetenekleri, maymunlarýn diðerlerinden ayrýþarak, Hominidlere doðru evrilmesini saðladý.

Öncelikle tüm canlýlar alt dinamik yapýlarýnda ortak birçok özelliklere sahiptirler. Üst dinamik yapýlarýnda birbirlerinden ayrýþarak farklý hücre, molekül ve DNA'lara sahip olup, doðal ortamýn paylaþýmý dýþýnda, biyolojik olarak bu aþamadan sonra birbirleriyle asla kaynaþamazlar. Bunun sonucundur ki, her canlý tür hücre ve DNA'larýyla birbirinden farklý özelliklere sahiptirler. Mevcut canlýlar içerisinde insan ve maymunlarýn hücre yapýlarýna yakýn hücreye sahip tek tür Farelerdir, bu dahi sýnýrlý. Maymunlarýn diðer türlerden ayrýþmalarý genel olarak bu doðrultuda iken, günümüz maymunlarýnýn en son sahip olduklarý anatomiyle kalmalarýnýn özeti de þu temele dayanýr.

Dünyanýn son doða yapýsýna, çevre þartlarý ve beslenme de dahil, birçok etkilere uyum gösteremeyen maymun türleri geldikleri fizik, beyin yapýsý ve beyindeki hücrelerde dahil, mevcut yapýda týkanýp kalmýþlardýr. Anatomik olarak deðiþimleri durmuþ olup, sadece biyolojik olarak yaþayabilmiþler. Ýnsanýn atasý Hominidler, Homo Hubilas Homo Erektus, Primatlar, Denisývanlar ve Homo Sapiensler sahip olduklarý anatomi, beyin yapýsý ve hücrelerin çoðalýp aktifleþtiði dönemlerde, dünya ve çevrenin belirli zamanlarda daha sert deðiþimine uyum saðlamalarý neticesinde deðiþebildiler. Günümüz insanýnýn sahip olduðu mevcut yapýsal özellikte deðiþmektedir. Buna somut örnek, hýzla çoðalarak kullanýlan teknolojik araçlara ve maddi varlýklara gösterilen baðlýlýk, doyumsuzluk, sýnýrsýzlýk, insanýn büyük bir yýkýmla deðiþtiðini gösteriyor. Bu gidiþat sýnýrlandýrýlmazsa, insanýn sonu olacaktýr. Ancak evrendeki süreklilik devam eder.

Özet olarak ifade edilen canlý cansýz varlýklarýn bu varoluþ evrimsel sürecinden sonra, Homo Hubilas'dan, Homo Sapiens'in evrimleþmesi 12 milyon yýlda tamamlanmýþtýr. Evrim karþýtlarý, insanýn maymunlardan insansý türe dönüþtüðüne sürekli karþý çýksalar da, bilimsel palentolojik kanýtlarla oluþturulan teorinin aksini iddia edecek en ufak somut kanýtlarý bulunmuyor. Sadece hayali tanrýsal metafizik düþünceyle, psikolojik olarak kendilerini tatmin edip avunmaktalar. Ýnançlarýndaki tek gerçeklik, Tanrý adýyla maddiyatý (Para) kutsayýp egoist tekelci zulmü büyüterek sürdürmeleridir.

Homo Sapiens'in kendinden önceki atalarýndan farklýlaþmasý ve günümüz insanýna dönüþümünün en büyük kaynaðý, beyin yapýsýnýn büyümesi ve beyin içerisinde 80 milyar hücreye sahip olup, bunlarýn aktifleþmesinin bir sonucudur. Dünyada her canlý, en hýzlý somut deðiþimini beyin yapýsýnýn büyüklüðüne, hücre sayýsýnýn çokluðuna ve bunlarýn aktifliðine baðlýdýr. Özellikle memeli hayvanlardan herhangi bir türün beyin içerisindeki hücre sayýsý çoðalsa dahi, beyin yapýsý büyümeyip hücreler aktifleþmediði sürece, genel tepkime yapýsýnda ciddi hiçbir deðiþiklik görülmez. Her yönüyle somutsal deðiþimler, beyin hücrelerinin yeterli derecede aktifleþmesiyle mümkündür. Memeli türler içerisinde bir hayvanýn doða, çevre ve sayýsýz olaylara yeterli tepki verebilmesi, duygu (Amigdala) merkezinin hareketlemesiyle birlikte, bilincin de hareket göstermesi gerekir. Hayvanlarda bilinçsel yapý daha çok dýþþal etkenlerden þekil, sayý, renk, koku, sýcak, soðuk, güneþ, rüzgar, gece, gündüz ve dünyanýn manyetik çekim alanýna göre gerçekleþir. Örneðin bazý hayvanlarýn sýnýrlý hareket ve alýþkanlýklarý tekrar edebilmeleri, daha çok dýþþsal þekil ve etkilere baðlýdýr.

Bilinç; insanýn tüm duygularýnýn gösterdiði hareketlerle birlikte, yaþadýðý bütün olaylarýn kaydedildiði merkezdir. Buraya yerleþtirilen bilgi ve tecrübeler ayný zamanda arþivdir. Her seferinde yapýlmak istenen ya da meydana gelen olaylara cevap niteliðinde tepki gösterebilmek, kayýtlý tecrübelerden yararlanýp yeni düþüncelerle mümkün olmaktadýr. Hayvanlarýn beyin yapýlarýnda uzun süreli ve karmaþýk kayýt sistemi bulunmadýðý için, hayvanlar daha çok dýþþal etkenlere baðlý hareket ederler. Ýnsanlarýn ise hem dýþsal hem de içsel hafýza kaydýna sahip olmalarý, hayvanlardan ayrýldýðý en önemli noktadýr. Enerjik dinamikle hareketlenen duygular, istem ve tepkimeler, negatif ve pozitif elektron yüklü güdülerin yönlendirmesiyle mantýklý, mantýksýz yaþam tavýrlarýmýzý belirlemekteler.

Yaþamla birlikte deðiþimler sonucunda yorulup ölen hücrelerin yerine yenilerinin var olmasýný saðlayan, ayný zamanda hücreleri hareketlendirip uyaran güçse, enerji kaynaðý biyolojik kimyasal dopamindir. Her canlý türde olduðu gibi, insan da yediði besinler sayesinde Amino Asitlere sahip olur. Amino Asitler – Protein üretirler, Proteinler – Homon, Hormonlar da yeterince Dopamin salgýlarlar. Dopamin ise hücreler baþta olmak üzere, beynin duygu (Amigdala) merkezini hareketlendiren en büyük biyolojik uyarýcýdýr. Ýnsan dýþýnda diðer canlýlarda hücre yapýlarýna göre dopamin üretirler. Fakat gerek hücrelerin sayýsal yetersizliði, gerekse beyin yapýlarýnýn küçük, beyin hücrelerinin sýnýrlý hareket etmesi, insanlara benzer tepkileri verememektedirler.

Örneðin günümüzde bazý insanlarýn beyin kapasiteleri normal görünse dahi, beyindeki hücrelerden bazýlarýnýn ölmesi ya da devre dýþý kalmasý, insanýn hormonlarýnýn yeterli biyolojik kimyasal dopamin üretmediði veya farklý bir fiziksel engelin olduðuna kanaat getirilir. Hormonlar yeterli biyolojik dopamin kimyasal salgýlamaz ise, insan kendisini yönlendirecek yeterliliði kaybettiði gibi bazen düþünemez de. Böylece insan; hareketlerin ve içsel dýþsal olaylarýn ne olduðunu, niçin meydana geldiðini, sonucunun ne olacaðýný, nereye iþaret ettiðini kavrayýp yeniden farklý þekle çeviremez.

Bazý insanlar hastalýklar nedeniyle, bazýlarý yaþlanmaya baðlý olarak beyin hücrelerinin yavaþlamasý veya ölmesi durumunda, týbbi müdahalelerle insanlara hormon takviye edilip, dopamin salgýlanarak sorun çözülebiliyor. fiziksel herhangi bir engeli olmayan Homo Sapiens'in beyin yapýsýnýn genel olarak harekete geçiþi ve kendisini deðiþtirmesi, kýsaca bu çerçevelerdedir. Neolitik Çað'a kadar Homo Sapiens'te hâlâ hayvanlar gibi yaþamayý sürdürüyordu.

Homo Sapiens; mevcut hayvani düþünce doðrultusunda M.Ö.15 binli yýllara kadar, yiyeceðini çið tüketirken temizlik, ahlak gibi hiçbir düzenli bilgi ve kurala sahip deðildi. Neolitiðe kadar kuralsýz, düzensiz kaba hareketlerini ancak Neolitikle atmaya baþlanmýþ olsa da, bunun her toplulukta tam olarak gerçekleþmediðini bugün dahi görebiliyoruz. Neolitik Çað ile hayvan atalarýndan ayrýþmaya baþlayan Homo Sapiens “Akýllý Ýnsan” bunu nasýl baþlattý, ne zamana kadar devem ettirdi? Daha sonra neden yeniden canavarlaþtýðýný anlamak için, bilimsel buluþlar ve tekniðin hangi duygular doðrultusunda kullanýldýðý dürüstçe cevaplanmasý gerekir. Ýnsan modernizmle yeni bir evrimleþmeye girerken büyük bir tehlike içerisindedir. Çünkü aklýný kullanan bu doyumsuz sözde akýllý insan, negatif elektron yüklü egoist güdülerini en yüksek seviyede hareket ettirmesi, insanlýktan uzak “Üst Hayvan” olarak yaþadýðýnýn somut kanýtýdýr. Mevcut modern insaný baþka türlü tarif etmek mümkün deðil.

Cemal Zöngür

KAYNAKLAR: Ýsmet Gedik- DOM we Toplum. Facebook Sayfasý.
Yuval Noah Hariri- Sapiens
Prof. Dr. Lauann Brezendine- Erkek Beyni
Prof Dr. Lauann Birezendine- Kadýn Beyni
Robert E. Park- Ýnsanýn Doðasý
Politzer- Felsefenin Temel Ýlkeleri
Alfred Adler- Ýnsanýn Doðasý
Marks- Kapital 1,2,3 cilt
Eugene Enriquez- Sürüden Devlete
David Eaglemann- Beyin
Doðan Avcýoðlu- Ýnsanýn Davranýþý
Evrim Aðacý- Ýnternet sayfasý.