Adamım buruktur hüznün
Geceleri tam dolunayda
uyuyamadığında adamım

Adamım soluktur damarların
Kanın çekilir
duygularını katledenleri seyredersin
yalnızlık zordur ileriki yıllarda adamım

İstiklal'de kalabalığın içine
her karışmaya çalıştığında
gizli bir el çeker omzundan adamım

Renkleri gizlidir hayatın
Hüzünleri buruktur
Geceleri uzundur
Kalabalıkları yalnızdır

Renklerini çözdükçe
Hüzünlerini içine çektikçe
Geceleri gece edince
Kalabalıklar içinde sen 'sen' olunca

İşte şifrelerini çözdün
Önemi yokmuş hiçbir şeyin
Kendini buldun adamım