ŞİDDET KADINLARIMIZIN KADERİ OLMASIN


Kadınlarımızın değeri neden bilinmiyor?
Hayatımızın en önemli yerine sahip olan kadınlarımız yersiz şiddete
maruz kalmaktadırlar.
Bizlere emanet edilen meleklerimizi bu mağduriyetten kurtarabilmek için
ilk önce izlenilen yolun yanlış olduğuna, kendilerini kahraman
sananların ikna edilmesi lazım gelmektedir.
Bir erkek olarak ben bu yaşanan olumsuzluklardan, büyük bir utanç duyuyorum.
Her gün kadınlarımızın ölümleri ile sonuçlanan insanlık dışı
manzaraların yerini, sevinçli huzur dolu anlara bırakması için
dilimizden dualarımızı düşürmüyoruz.
Yıllardır önüne geçmek istediğimiz şiddeti bir türlü önleyemediğimiz aşikardır.
Ben, kadınlarımız üzerinde bırakmış oldukları izlerin sahiplerini
şahsen insan olarak görmüyorum.
Onları iki ayaklı hayvan olarak tanımlamaktan kendimi geri
bırakmadığıma dair düşüncemi sizlerle paylaşmanın da uygun olduğunu
düşünüyorum.
Neden bu fikre sahip olduğuma gelince de onlar için başka bir tanımlama
aklımda yer etmiyor.
Aslında bu şahsiyet yoksunu kişiler için bir sürü tanımlama
yapılabilir fakat ben terbiyemi bozmak istemiyorum.
Ben de evli bucaklı bir insanım eşimi canımdan çok seviyorum.
Kadına şiddet uygulanmasını insaniyet dışı bir durum olarak
tanımlamaktan geri durmadım.
Gün geçmiyor ki TV haberlerinde, sosyal medya haberlerinde, bir bayan
kocası yahut boşandığı kocası tarafından şiddete maruz bırakıldı haberlerini görmeyelim.
TV haber programlarında olsun sosyal medya haberlerinde olsun
bayanlarımızın sadece eşleri tarafından şiddete maruz bırakılmadığının
haberlerini de alıyoruz.
Yeri geliyor insanlık bu değil bu olmamalı denilen görüntülere de şahit oluyoruz.
Hayatımızda olumsuz etkiler bırakan bu görüntülerin bir daha
yaşanmaması için erkek milletinden, vicdansızlıklarını
sonlandırmalarını bekliyoruz.
Bu yazımı okuyanlar eminim şunu düşüneceklerdir.
Bu adam, erkek değil mi ? Erkeklere vicdan sorgulaması yapıyor.
Elbette, bende bir erkeğim fakat kadınlarımızın bu dünyada yaşama
hakkına sahip olduğu düşüncesine sahip olan bir insanım.
Ben her daim şunu söylüyorum insanlara, bu iki ayaklı hayvanlar
kendilerini kadın dövüp öldürmekle kahraman sanıyorlar.
Ama düşünmüyorlar ki asıl kahramanlık kadına şiddet uygulamak değil ona
bir ömür sahip çıkmaktan ibarettir.
Ailesini ayakta tutabilmek için çaba gösteren kadının mağduriyeti göz
ardı edilirse bunun da vicdan yoksunluğuna eşdeğer olduğu yüreklerin
bir köşesinde yer etmelidir.
Zihinlerden kadının erkeğin malıdır, düşüncesini bir türlü söküp çıkaramadık.
Bununda insanlığın en büyük ayıbı olduğunun anlatılmasında en büyük
zorluğu çekiyoruz.
Hayır, ben yaşamımızda olumsuz etkileşimlere sebep olan bu düşünceye
sıcak bakan bir inanca sahip birisi olmadım.
Kadınların hayatlarında olumsuz etkiler bırakan bu saçma inanca sahip
olmak, kendilerini savunmaktan aciz olan kadınlarımıza büyük bir
saygısızlık olduğu anlamına gelmektedir.
Ayrıca onlara karşı kendilerini güçlü olarak göstermekle övünen
manyaklardan da desteğimizi esirgememiş oluruz.
Ben eşlerine sahip çıkmayan hatta onları öldüresiye döverek olumsuz
güç kullananların kendilerine bir kahraman olarak bakmalarına değil
aynada suratlarını bir inceleyip nasıl zavallı bir hal aldıklarını
görmelerini istiyorum.
Çünkü onlar için hayatlarını feda etmekten çekinmeyen can yoldaşlarına
karşı göstermekte oldukları acımasız davranışları, kendilerini gözlerde
küçük düşürerek yerin dibine sokmaktadır.
Bizlere yaradan tarafından emanet edilen kadınlarımıza uygulanan
şiddetin engellenebilmesi konusunda şunu görüyorum.
Hiçbir şekilde ilerleyemediğimiz, bir arpa boyu yol alamadığımız gözden
kaçmamaktadır.
Eğer bu yolda ilerlemiş olsaydık ne kadınlarımız katledilir ne de
kocaları tarafından dövülerek kaderine terk edilen kadınlarımızın göz
yaşlarına şahit olurduk.
Bahsettiğim göz yaşlarını görüp üzülmemek için kadınlarımızı
desteklemekten hiçbir şekilde vazgeçmeyelim.
Cennetin ayakları altına serildiği analarımızı, hiç kimseye ezdirmeyelim.
Kadınlarımızın kaderlerine terk edilmesine izin verilmesin.