"Ne güzel þey hatýrlamak seni,
ölüm ve zafer haberleri içinden,
hapiste
ve yaþým kýrký geçmiþ iken…"

Nazým usta böyle diyor iþte. Ben de kýyas yapmak çok ileri düzeyde... Her þeyi birbiriyle kýyaslýyorum. Ýþte burada da nazým ustanýn þiirindeki düþünceyi kendi düþüncemle kýyaslýyorum. Nazým sevdiðinin hatýrlanmasýnýn nasýl eþsiz bir güzellikte olduðunu anlatýyor.

***

Benim hiç aklýmdan çýkmýyor ki ustam, hatýrlamanýn eþsiz güzelliðini yaþayabileyim. Uyurken bile adýný sayýkladýðýmý, ders anlatýrken karþýmda sanki beni dinliyormuþ gibi siluetini görüp heyecana kapýlmama sebep olaný, bir sohbet sýrasýnda, beni sohbetten koparýp kendisiyle muhatap edeni, en güzel manzaranýn en güzel yerine geçip ilgiyi kendi üzerine toplayaný, býrakýn unutmayý, düþünmeyi tehir etmeyi bile engelleyeni, ancak bütün bunlardan hiç haberi olmayaný hatýrlama güzelliðini nasýl yaþayabilirim ki ustam…

***

Biliyor musunuz, hiçbir varlýðýn hiçbir yönüyle kýyaslayamadýðým iki varlýk; biri Tanrý, biri sevdiðim.

Ýnsan kendi içinde cennet ve cehennemi ayný anda yaþayabilir mi hiç? Aþk denen þey bunu yaþatýyor. Mevsimsiz açan bir çiçeðin hayatla ölümü ayný anda hissetmesi gibi... Benim gibi...

12 Eylül 20
Gölcük