… Zordaydım,
Sert adamlar rehin aldılar bileklerimi
Munis insanlar haydut huzurunda yargılanırken
Hâl çaresini bulup
Korkaklık pahasına oralardan civa gibi aktım,
Yaşamak için doğru olanı kaçmaktı.


İntikam beslemektense
Geçmişten kaçınıp hayaller kurdum
Kuşaklar büyüttüm o hayallerin içinde
Acımı içime atıp
Tırnaklarımı kanatırcasına sustum feryatlarımı
Bir nevi suça teşebbüs etmekti topluma gerçekleri anlatmak
Kesinlikle benim en büyük yanlışım
Hep, sigara içmeyenlerden ateş istemekti
Her işim yorucu uğraşlar ülkesi
Tabutuma çivileri çakmak taşlarıyla çaktım.


Sevginin kıtlığına yakalandım derken
İkisi isterik, üç dul öptü beni rüyalarımda
Gündüzleyin bir koşturmacadır gitti
Kirlenen çarşaflarımı değiştirmekten yıldım
Onlar anlatırlar ama ben hiç bahsetmem
Marifetmiş gibi ilk çocuğuyum annemle babamın
Tek değil...
Ben zaten hiçbir güzel konu bahsinde tek olamadım.


Süslü çarşıların ve yalanların aksine
''Her kişi'' niyetine kılınan namazlardan geliyorum
Ve;
Azarlardan,
Adamlığıma göz değen nazarlardan,
Pazarlardan,
Bozkırlardan...
Bakır tasların dolmazlığıyla büyüdüm
Korkmuyorum ulan işte,
Korkmuyorum baskıyı dayatmanızdan
Ve işkenceyi doğurmanızdan
Gövdem mertçe mazlumlara siper
Alayınıza hodri meydan!