Taşı toprağı ya da serçeler ile güvercinleri

ya da insanları

sevmek için bahaneler yaratırım...



Bir adım gelene iki adım gitmeli

ömür mü

zaten bitecek bir gün

yaşadığın kadar yetmeli...



Hani diyor ya şair

''Dünya kimseye kalmaz.''

kalmaz tabi

satışa da çıkarsan

beş kuruş da verip kimse almaz

ahiret dururken...



Bırakın yahu şu tırtılı ezmeyin işte

kelebek olsun

özgürce uçsun yurdumun dağlarında

zaten üç beş günlük bir ömür

onun ki de bizimki gibi...



Bazen sağlam bir omuz arayın

hüngür hüngür ağlamaya

bazen çocukları güldürün

yerlere yatırın zibidileri

atın tutun bulutlara

yalancıktan havalarda döndürün...



Bahaneler yaratırım insanları sevmek için

siz de yaratın

dokunun ellerine omuzlarına

hele de yüreklerine

havadan sudan sohbet açın

kuşlara yem verin

fazla da düşünmeyin derin derin

kötüleri bile kazanırız belki kim bilir

bir kişiyi kurtarsak ateşin azabından

o da bize yeter

dünya zaten yeteri kadar beter...