Yazertesi...

Korkma, dokun yüreğimin parmakliklarina!
Kırılsın prangaları gönlümün.
Yasla baharı gözyaşlarıma,
Dök İçini, her bir hücresini ısladığin canıma
Öpüşlerin ilk yeşili olsun ömrumün/sonsuz

Hani serpsen gülsuyunu düşlerime,
Sen koksa güneşe uyanan gülüşlerim.
Geri alsam umutlarımın çalınan maviliğini,
Boyasam pembeyi katıp tenime,
Ellerinde renklensem/ süresiz...

Hadi değdir parmak uçlarını baktığım yere,
Eyleme alaşağı burçları bulutlardan,
Tak kelebek kanatlarına tüm umutları
Bilki, hasret yaktı sinemde tutuşan kor sevdanı /tarifsiz.

Yirmibeşinci saati bu ömrümün,
Günlerden yazertesi,
Takılırken hayaller beşinci mevsimde,
Bırakma bitimsiz gecelerde aşkımı,
Sakın bırakma, kışbahara umutlarımı/yelesiz.

Çekmelisin İçine altın perçemleri, doyasıya,
Doldurmalısın hasılına gül rengini.
Koklaman gerekirken pembeleri,
Gitme bırakıp da, en guzel yerinde;
Coşkun fuşya filizini/yeşilsiz.

Suna Türkmen Güngör