Aþk, cinsellik, saygý, sevgi türü þeyler içine kolektif emek, kolektif yardým sokulamayan, paylaþýlmayan nötr duygusal durumlardý. Bunlarý dýþtan kiþilerle sýrdaþlýklarla paylaþýmlarýný, sürdürülebilirliklerini yapsak ta çok büyük oranda kiþiseldi kolektif ortama olabildiðince nötr yansýmalarla olmalýydý.

Kolektif yapý herkesle olan ve herkese olan durumla bir paylaþma ve paydaþlýktý. Köleci sistemdeki El mana anlayýþý HERKESLE OLAN, HERKESÝN PAYDAÞLIÐI arasýna, HERKESLE OLMAYAN, HERKESÝN OLMAYAN durum söyleminin zýddý duruma NASÝP demekle, herkesle olan bilgiyi, öz göndergeli oluþu unutturup, herkesle olan paydaþlýðýn arasýna NASÝBÝ, soktu.

Nasip (þans, kader, kýsmet) kolektif gücü ve kolektif zenginlikleri seçilmiþ kiþilere mülk yapýcý anlam ve anlatýmdý. Bu nedenle El mantýklý söylemdi. El de kurnaz kiþilerin kolektif güç ve kolektif zenginlikler üzerine kurduklarý mülk edinici hayalin simge temsilcisi söylemdi.

Nasip söylemi böylesi bir öznel bek raundun anlam zikri olmakla sömürücü amaca hizmet eder. Kolektif zenginliði kimi kiþilere vermekle kimi kiþilere mal sahipliðinin yolunu açýp, çokluðu da maldan mülkten yoksun kýlan hileci ve tuzaklý söylemdir.

Nasip söylemini de El þöyle zikreder; " biz rýzký katýmýzda bir takdire göre daðýttýk. Kiminize rýzktan çok pay verdik. Kimine rýzktan az pay verip, onlarýn rýzkýný kýstýk. Kiminizin rýzkýný da mal sahiplerinin üzerine saçtýk ki onlar da çalýþýp alýn terleriyle kazansýnlar diye " demektedir.

Bu söylemlerine de "siz bilmezsiniz ben bilirim. Bunlar hikmetli sözlerdir" demekle El; açýk açýk ezilen yýðýnlarýn kötülüðün, dilenciliðin, darp, gasp, mal uðru lamasý nedeniyle öldürmelerin, ganimet ilgin vs. müsebbibidir.

El, görüldüðü gibi kolektif emekle herkese göre olan paylaþýmýn arasýna herkesle olmayan söylem ve inandýrma iþine RIZK VERME demektedir. Bu söylemlerin tümü kolektif hafýzaya, kolektif bilince, kolektif akla, kolektif inþa kuralý ile sürüp giden gerçekliðe aykýrýdýrlar.

Bu nedenle El, kolektif hafýzaya karþý "siz bilmezsiniz ben bilirim" demekle; herkesle olan kolektif üretim ve kolektif paylaþým yapmaya "sapýklýk" diyordu. Bu tür anlayýþsa inþa ile Kenan metinleri içinde "El güldü" kavram sýklýkla geçer.

Ve El 'in mülk sahibi olucu soyut mana anlayýþý, "Ýbrahim’in, Ýshak’ýn gülme" seremonisi olan kutsal söylemle; kiþisi sembolizm üzerinde billurlaþtý. Böylece El 'in somut biçimi kiþinin kendisinden anlaþýlýr olmasýyla, ortaya konmuþtu.

El, mülk sahibi olan kiþi tanýmýný ifade eden anlam yerine geçti. Böylece El 'i tasavvur etmek için söylenen El 'in onca anlatýmý, onca tanýtýmý; kiþinin kendisinden yapacaðý duyumlarla El 'e, zihinlerde anlaþýlan bir eylem alaný açacaktý.

El 'e atýf edilen söylemler aslýnda o kiþinin El olarak kendisini ifade eden çaðrýþýcýlarla, o kiþi El 'i söylüyordu. Kiþiler anlatýlanlarla El 'i anlýyorlardý. El de tasýmcýsý olan o kiþiyi göreydi. Ýnsan biçimli antropoformist "El, ben kulumun zannýna göreyim" diyordu. Böylece El 'i subliminal bir algýyla oluþan El tasýmlarýný inanýrlar kiþisinin özellikleriyle de anlýyorlardý.

Sonuçta El insan biçimli olmakla kiþilerin kendisinden de bir parçaydý. El ben kulumu kendi ruhumdan üfürdüm" demekle insaný kendi parçasý yapýp insanýn kendi duyuþunu El 'i duymak olarak belirtiyordu. El ifadesi kiþisi somutluk oldu. "El güldü" söyleminde; söyletenin, söyleyenle ayný kiþi olmasýnýn tarihselliði vardýr.

El olan Rab "yaþlý Ýbrahim'e doðurganlýðý bitmiþ Sara'ya çocuk vereceðini" söyleyip "Gözünün gördüðü yeri sana ve zürriyetine verdim. Soyunu gökteki yýldýzlar gibi çoðaltacaðým" dediðinde de "Ýbrahim güler".

Çocuk doðurma yaþýnda olmayan Sara'nýn çocuk doðuracak olmasý; hem bir ayrýcalýklý olmanýn gülme memnuniyet ifadesiydi. Hem de akýlcý sorgulamayla doðurgan olmayacak yaþta olanýn nasýl doðurur olacaðýnýn þaþkýnlýk ifadesi gülmeydi.

Sara o günkü yasalara göre natidum bir kadýndý. Doðurduðu çocuðu kocaya deðil kutsal tapýnaða veren bir kadýndý. Sara Ýbrahim 'e çocuk vermediði için Sara'nýn; köleci zaman içinde, eski yasalara göre davranmasýna sara kýsýr diyorlardý.

Sara'nýn Ýbrahim'e çocuk vermesi; doðacak çocuðun kolektif mirastan pay almasýný deðil de babanýn çocuða býrakacaðý kiþisi servetten pay almasý öngörülüyordu. Bu anlatým köleci mirasa geçiþi ifade eden sembolik anlatýmdý.

Köleci anlayýþlý bu tür sembolizm söylemli anlatýmlar bir yandan geçiþ dönemlerini anlatmayý önemseyip kutsarken; bir yandan da geçmiþi yok sayan anlatým içindeydi. Sara'ya kýsýr demekle eski ittifaký yasadaki natidum kadýn anlatýmlarýn üzerini örtüyordu.

Geçmiþ kolektif süreci yok sayma nedenle Sara'nýn kocaya çocuk vermeyen kadýn olma tiplemesini Sara'nýn kýsýrlýðýyla söylüyordu. Ve geçiþ dönemi içindeki bu tür anlatýmlarýn daha mucizeli oluþu da Sara'nýn çok çok yaþlý olmasýna raðmen çocuk doðuracaðýný söylemekle ifade ediyordu.