Sen ey güzel kadın,

Acınla yüreklerimizi deldin

Senin de hayallerin vardı

Bugünlere ne umutlarla geldin

Neydi suçun ki kurban edildin

Sen bir vicdansıza denk geldin

Tanışmanın ölüm doğuracağını

Yaşamının kör noktası olacağını

Nereden bilebilirdin.

Yetmedi ki gücün, kaderine yenildin.

Sen ey kadın ana,

Doyamadın yavruna

Öldüğün gün

İnsanlık

İnsanlık da öldü

İşte o gün feleğin çarkı döndü.

İnsan insanı gömdü

Bir aile daha söndü.

Utanmalı günahkar canlar

Sızlamalı vicdanlar

İnsanlık kan lekeli

İlişkiler tuzak, hileli

Göz dikilen bedenler

Göz karartan şehvetler

Battı doğmuyor o eski güneşler

Kendi anası-bacısı kadın değil mi ?

Ah düşünseler

Nerede empati hani?

Yaşattığını yaşar insan bilseler

Kim nedir bilinmez ki

Her yerde türlü türlü maskeler

Ah güzel kadın,

Rabbim çok sevmiş

Almış seni yanına

Artık güvendesin

Korkma!

Sen evlat kadın,

Sen binlerce duyarlı insanın

En çaresiz feryadı

Ölümle ölmeyensin

Çünkü sen ,

Her ananın ruhunda en hassas nokta

Evlat denilen o ciğer kıvrımında

Her vicdanlı insanın en haklı sesisin

Kim bilir hangi diyarın

Solan nadide çiğdemisin

Yeter!

Kadına uzanan eller kesilsin

Sen cehalete kurban bir nefessin

Köhne düşüncelerin eserisin

Aydınlansın o kara zihniyetler,

Bir masum daha ceset olmasın diye,

Ses versin hassasiyetler

O hâlde

Bilinç yolunda birleşilsin

Bir ana daha

Yavrusundan mahrum edilmesin.

Şşş!

Artık meleklerlesin

Güvendesin

Rahat uyu !

Acı duymasın kalbin …

Gaye Dilek GEZER.