Bir devrin acı, tatlı hikayesi;
Kazınır göğüs kafesime,
Kıpkızıl sancı yaftasıyla,
Açmış bağrını toprağın karası,
Makberi göğüslemiş babamın yarısı...

Ulaşmaz elim, susar kalbim,
İçime akıttığım sevgimde, kopar tufanlar,
Düğümlenir boğazıma erişemediklerim.
Yürekte boran, usumda kar var,
Canımdan bir can daha düştü toprağa;
Sardı ruhumu ölümün yongası...

Serimde senli anılar,
Dilimde dualı ağıtlar.
Sarsın sımsıcak bedenini, kara toprak.
Acıyı harlayıp gittiğin yerde;
Bilirim çok fazla sevdiklerin de var...
Şimdi dinsin teninin acısı,
Ah be nasıl da yaktın, genimin yarısı!