Gezemedim gül yüzlümün bağında,
Gönlüm düştü yari görmeden geçtim.
Gülleri yetişmiş taze çağında,
Gönlünden sevgiyi dermeden geçtim,

Nerden geldim ben bu sevdaya düştüm
Deleyledi beni dünyaya küstüm
Kaybettim yönümü perişan koştum
Sevdanın yolundan durmadan geçtim

Yardan gayrı bilmedim düşmanım dostum
Vuslata ermeden hasrete düştüm
Özledikçe gönül yaramı deştim
Yüreğin sımsıcak sarmadan geçtim

Güller açar gönülde bahar gelince
Bülbüller nağme yapar kendi dilince
Gülüşüm yanaktan sezsiz silince
Gamzelerim yüzen sürmeden geçtim

Sensiz gecelerim sabah olmadı
Hasretim sel oldu mecal kalmadı
Birkez olsun kader bana gülmedi
Sevgmi sevginle karmadan geçtim

Suna gelin der ki gülmek istedim
Mahşerde yanında kalmak istedim
Berzahtır kurtuluş ölmek istedim
Azrail'e ruhum vermeden geçtim