size, basit bir soru: nasýl anlatýrýz meramýmýzý?

bu sorunun birçok yanýtý vardýr deðil mi? bebekler aðlar mesela, karný acýkýnca, altý kirlenince, herhangi bir yeri aðrýdýðýnda...onun dilinden anlayan anne, hemen gerekeni yapar. süt dolu memesini uzatýr bebeðin aðzýna, altýný deðiþtirir, kucaklayýp doktora götürür. iþte bu yüzden ortaya çýkmýþtýr, “aðlamayan bebeðe süt verilmez” meselesi!..

hamdolsun!..

bu hayat pahalýlýðýnda, sanýrým bebekler hep aðlayacak!..çünkü; anneler iyi beslenemeyince, memesinden süt akmayacak!.bu durumda, bebek sesiyle uyuyup, bebek sesiyle uyanacak, bebek sesiyle yaþamak zorunda kalacaðýz!..

hamdolsun!...

vah bize de, bebek sesini çok seven bir halkýz biz aslýnda. bunu keþfeden milli hükümetimiz, Türk anneler, Türk babalar tek çocuk edinmeye baþlayýnca, dýþarýdan anne ile babalar ithalatýna baþladýlar!..giren girdi, giren girdi!..e maþallah yani, onlar da çok becerikli, bebek edinme konusunda!.. doður bakalým, doður!..her yer çocuk, her yer çocuk sesi!..bu gidiþle yakýnda Suriye olacaðýz!.

hamdolsun!..

meramýmýzý anlatmanýn en iyi ve en kestirme yolu, konuþmaktýr. doðuþtan gelen dil sorunumuz yoksa, anadilimizi kullanarak anlatýrýz meramýmýzý...bizim milli dilimiz Türkçedir. güzel dildir Türkçe...çünkü; konuþtuðumuz gibi yazar, yazdýðýmýz gibi okuruz. lakin, Türkçemiz saf dil deðildir. içine sýzan yabancý sözcükler nedeniyle bulanýk suya dönmüþtür!..ister istemez, aðýz dolusu içeriz bu suyu!..içeriz çünkü; yapacak bir þey yoktur.

hamdolsun!.

mesela bu kelime Arapçadan sýzmýþtýr dilimize...tevekkülün, baþ eðmenin, “boynum kýldan incedir” demenin, tek sözcük olarak anlatýmýdýr, hamdolsun demek!..iyi ki dilimize girmiþtir!..

ve bu gün, kahvaltý soframa yarým kilo çilek ile yaptýðým reçeli koyabilmiþ bir vatandaþ olmaktan mutluluk duyan biri olarak diyorum ki,

hamdolsun!..