Kişi üzerinde parçalı olup giden organize eylemeler kişi üzerinde boşluk bırakır. Bırakılın boşluğun kendisini çağıran (öz yineleyici) oyuk gerilmesi nedeniyle kişiler de; kendisinden gidenleri, farklı kullanım ve tüketim sağlamaları olarak geri çağırır.

Kişi üzerinde ayrışıp giden yöneylem potansiyellerinin oyukları sünen durumun geri çekim gücü haline gelirler. Yani ayrışan parçaları geri çağıran kolektif alan kuvveti ile kişi üzerinde ayrılan parça yüklerin bıraktığı oyuk hareketi; ayrışmaları farklı sağlama olarak geri çağırır.

Böylece parçalar, ayrışarak kopan bağ enerjisi ile üzerlerine yüklenen alan kuvveti nedenle bir gerilme, bir çekimli duruma dönüşmeye tabii olup; böylece potansiyel kazanırlar.

Gerilme çekimli potansiyel yük, ayrışmadan doğan sonuç sağlamadan sonra bitişik zamanlı beş baskı ile olan kişinin ilk eylemsiz durumuna döner. Bu dönüş, tek düze bir dönüş değil. Aksine birçok farklı sağlama yapan bir dönüştür. Sağlamalar geri çekim kuvveti ile bileşimin merkezindeki kişi üzerine konumlanırlar.

Sağlamalar neden kişi üzerine dönüyordular? Çünkü kolektif alan öz yineli, ya da öze gönderili veya geri bağlanıcı bir inşa idi. Yani kolektif alan canlı bir örgenlik gibi organikti.

Yani kolektif alan kendisini çağırıyor, kendisini onarıyor, kendisini kopyalayıp tekrarlıyordu. Bunlar bilinemediğinden yaratılış olarak söyleniyordu.

Ayrıca sağlamaların kişiye dönme nedeni içinde kişi üzerindeki beş baskının kişiden ayrılması ile kişi üzerinde bıraktığı oyuk alanlar da öz yineli bir eyleme dönüşüyordu.

Her bir durum aktif ve pasifleriyledir. Yani nötr bir enerji düzeniyledir. Bunlar birbirinden koparılınca sünen ve birbirini çağrışıcıya döner. Sünmenin çekim kuvveti ve geri çağrım kuvveti olduğunu unutmayın.

Her bir ayrışma davranışı, aktif ve pasif yük hareketlerini eyleme geçirir. Oturma eyleminiz kalkacak olmanızla aktif, oturuyor olmanızla pasiftir. Otururken kalktığınız yer, bir başkasının oturmasına uygun bir boşluk (oyuk) alanı eylemine dönüşür.