Tek bir fotoğrafın ardına kazırsın tüm bu hasretini
Fotoğrafın güzelliğini gölgeler belki yüzündeki hüzün
Sen tüm o hüzne rağmen hala çok güzelsin
İyi hissetmezsin belki kendini
Bir dünya mutlu etmeye yetemez seni
Hayallerin, çabaların, inançların yüzüne bakılmayan safsatalara dönüşür gözünün önünde
Aynı şeyleri arzulayan ikinin tek başına kalması ne kötü bir histir
Oturur içine, boğazın düğümlenir
O da aynı şeyleri hissetsin diye kendinden parçalar koparıp eklersin ona
Ne onu tamamlayabilirsin ne de kendini daha faza parçalayabilirsin.

Keşke sana garantisini verebilseydim tüm o aptalca vaatlerimin
Belki dediklerimden hiçbirine yetmeyecek gücüm
Sabredemeyeceğim ardından beklemeye
Yine aptalca kararlar alacağım ertesinde pişman olacağım
Belki bir tek seni seviyorum cümlesine sığdırmaya çalışacağım seni
Sığmazsın biliyorum
Elimde avucumda yok daha iyisi
İçimdeki sevilmeme duygusunu seninle bastırmaya çalışıyorum
Yetmiyor
Belki bu yüzden öfkeleniyorum
Tüm suçu sende buluyorum
Bazen seni, sen olduğun için kabul edemiyorum
Bunu çoğunlukla kendime bile ifade edemiyorum
Kırdığımdan, İncittiğimden belki heyecanını kendi basitliğimle öldürdüğümden kaynaklanıyor kalbinin soğukluğu diyorum
Ben donuyorum
Yeri geliyor o soğukluğa bile ihtiyaç duyuyorum
Sen bilmiyorsun
Çünkü
Çünküsünü ben bile bilemiyorum
Benim kırgınlığım sana değil ki
Seninle arama giren o koca dünyana.