Yani kimse hemcinslerimize dil öğretmiyordu. Hemcinslerimiz basit ama yeterli bir iletime işi dışında coşkuya düşseler bile gelişmiş bir isim vermenin semboller dilini ortaya koymanın gereğini pek pek duymuyorlardı.

Yalın günlük sağlamaları içinde sıradan işteştik dışında; totemi dilde ayrıntılarda iş bölümü yapma gibi, iş birliği yapma gibi, üretim ilişkisi kurma gibi pek çok ayrıntıya vakıf süreçler yoktu. Totemdik iletişim dili kendi kendine yavaş yavaş gelişen nicelimler içindeydi.

Totem alan önce izole tutumlu izole bir kültürü ortaya koydu. Günlük avcı toplayıcı sağlatma düzenlemesi içindeki kuş dili denen ses ve vücut eylemi olan kültür; olmayan isim verme işi yerine kullanılan o anki planlamayı anlatmada “daha etkili bir yöntemdi”.

Aslanlar sosyal yaşamı içinde ve av esnasında planlı davranırlar. Yalıtıma bir bölgesel alan içindedirler. Aslanlar planlı davrandıkları halde türlü homurtu düzeyi dışında, bir dil oluşturamamışlardır.

Aslanlar dünyasında uzun süre ve komplike edilen bir araç kullanma planı yoktu. Av yapma işi içinde belli düzeyden ileri bir ayrıntıya gidemiyordu. Bu gibi süreçler içinde sembolizm, birdenbire isimler vermenin aşamalarına evrilemiyordu.

Kolektif sözcükler dil ve düşünce ifadeleriydi. Semboller dili düşünceden çok duygu, diliydi. Semboller dili salt soyut bir sosyal etkilerle kolektif sözcüklere dökülemiyordu. Dökülenin de devamı yoktu.

Türlerin kendi biyolojik yaşam alanı olan niş çeşitliliği içinde zaten dil oluşturmaya eğim edecek olan muhtelif bir biyolojik komplikasyonları hep vardı.

Aslan biyolojik komplikasyonlu işlevlerin kimini bastırmış olması nedenle kükrüyordu. Dış ortamda olama uygun komplikasyonları sürdürecek olan kolektif bir bağlanım olmaması gibi nedenle ve olam komplikasyonların fazla enerji tüketmemesi gibi nedenle aslandaki kimi olası biyolojik işlevler baskılanmıştı.

Aslan dilinin kükreyen bir aslan dili olmaktan öte gidememesi aslanların üreten bir ilişki ayrıntısı içinde toplumsal yapıyla, toplumsal bilinçle ve toplumsal özneli aklı ortaya koyamamış olmalarındaydı.

Türümüz kolektif bir izole alan içinde kaybolmayan, kendisini çoğaltan, yankı eşleşmelerle duygu ve düşünce izlenimlerini resimlerle şifrelemişti.

Bu tür şifreleme işi günümüze doğru ikonik yazı gibi hiyeroglif veya ideografi kodlamalar gibi türlü elektrik sel imge işaretlerinde şifrelediler. Doğa da kodlama işini kimyasal yolla yapıyordu.