Yani kimse hemcinslerimize dil öðretmiyordu. Hemcinslerimiz basit ama yeterli bir iletime iþi dýþýnda coþkuya düþseler bile geliþmiþ bir isim vermenin semboller dilini ortaya koymanýn gereðini pek pek duymuyorlardý.

Yalýn günlük saðlamalarý içinde sýradan iþteþtik dýþýnda; totemi dilde ayrýntýlarda iþ bölümü yapma gibi, iþ birliði yapma gibi, üretim iliþkisi kurma gibi pek çok ayrýntýya vakýf süreçler yoktu. Totemdik iletiþim dili kendi kendine yavaþ yavaþ geliþen nicelimler içindeydi.

Totem alan önce izole tutumlu izole bir kültürü ortaya koydu. Günlük avcý toplayýcý saðlatma düzenlemesi içindeki kuþ dili denen ses ve vücut eylemi olan kültür; olmayan isim verme iþi yerine kullanýlan o anki planlamayý anlatmada “daha etkili bir yöntemdi”.

Aslanlar sosyal yaþamý içinde ve av esnasýnda planlý davranýrlar. Yalýtýma bir bölgesel alan içindedirler. Aslanlar planlý davrandýklarý halde türlü homurtu düzeyi dýþýnda, bir dil oluþturamamýþlardýr.

Aslanlar dünyasýnda uzun süre ve komplike edilen bir araç kullanma planý yoktu. Av yapma iþi içinde belli düzeyden ileri bir ayrýntýya gidemiyordu. Bu gibi süreçler içinde sembolizm, birdenbire isimler vermenin aþamalarýna evrilemiyordu.

Kolektif sözcükler dil ve düþünce ifadeleriydi. Semboller dili düþünceden çok duygu, diliydi. Semboller dili salt soyut bir sosyal etkilerle kolektif sözcüklere dökülemiyordu. Dökülenin de devamý yoktu.

Türlerin kendi biyolojik yaþam alaný olan niþ çeþitliliði içinde zaten dil oluþturmaya eðim edecek olan muhtelif bir biyolojik komplikasyonlarý hep vardý.

Aslan biyolojik komplikasyonlu iþlevlerin kimini bastýrmýþ olmasý nedenle kükrüyordu. Dýþ ortamda olama uygun komplikasyonlarý sürdürecek olan kolektif bir baðlaným olmamasý gibi nedenle ve olam komplikasyonlarýn fazla enerji tüketmemesi gibi nedenle aslandaki kimi olasý biyolojik iþlevler baskýlanmýþtý.

Aslan dilinin kükreyen bir aslan dili olmaktan öte gidememesi aslanlarýn üreten bir iliþki ayrýntýsý içinde toplumsal yapýyla, toplumsal bilinçle ve toplumsal özneli aklý ortaya koyamamýþ olmalarýndaydý.

Türümüz kolektif bir izole alan içinde kaybolmayan, kendisini çoðaltan, yanký eþleþmelerle duygu ve düþünce izlenimlerini resimlerle þifrelemiþti.

Bu tür þifreleme iþi günümüze doðru ikonik yazý gibi hiyeroglif veya ideografi kodlamalar gibi türlü elektrik sel imge iþaretlerinde þifrelediler. Doða da kodlama iþini kimyasal yolla yapýyordu.