Eskiden ne Starbakslarımız
ne de mak donaldslarımız vardı
ama yine de mutluyduk...



Bir acı kahveyi
sabah sabah komşuda içer
beş kuruş para vermediğimiz gibi
kırk yıllık da hatırımız olurdu...



Annemiz yarım ekmek arasına
mis gibi kuzu etinden yapılma köfteleri koyar
biz de hapur hupur yerdik
sokaklar bizimdi
bilgisayarlar elimizden almadan önce...



Kanka derdik kardeşe
mahalle maçlarımız olurdu arada
kenetlenirdik o sırada...



Pazardan dönen teyze amca gördük mü
filelerini taşır
bir yanaktan makasa
başımız göklere çıkardı...



Şimdi her ev de üç dört tane arabamız var
var olmasına da
ne arada kahve içecek komşular var
ne de ev de oturan
sokakta oynayan çocuklar...



Biz nerede yanlış yaptık
düşünüp duruyoruz arpacı kumruları gibi
tadı tuzu kaçtı her şeyin
sanki dünyanın görünüyor dibi...