Köleci sistem içinde mülk sahipliði ve mülksüz lük baþlý baþýna çeliþkin bir potansiyel durum gerilimliydi. Bu gerilim efendiden mülksüzlere doðru bir alan akýþýydý.

Kolektif alan içinde mülksüzler alçak basýnçtý. Kontrol edilip emir alan, boyun eðen, aðzý dualý yalvaranlardý. Karný doyurulan, rýzký verilen acizlikti. Üretirlerken rýzký verilen kiþiler olmuþtular.

Mülk sahipliði yüksek basýnçtý. Emir verendi. Yalvarýlandý. Ýhsanda ve baðýþta bulunan azamet ve kibirdi. Aciz býraktýðý kiþilere acýyan, merhamet edendi. Kibir de mülkiyet iliþkileriyle ortaya konan bir ahlaki sorundu.

Mülksüzlerin kamusal alanla ve kamusal kapasiteyle baðý kesilmiþti. Kiþiler kolektif yararlanýmdan yoksun býrakýlmakla mülksüz eþtirilmiþti.

Çoðunluk özelleþtirilen kolektif kapasiteli alan içinde mülksüz eþme gibi hiç bilmediði köleliðini öðrenip tadacaktýlar. Emir almayý, yalvarýp iþ aramayý öðrenecekler, sadaka dilenmeye baþlayacaklardý.

Kolektif kapasiteden koparýlma iþi mülksüz kiþileri endiþe içine düþürüyordu. Kolektif kapasitenin kolektif bilgi akýþýndan yoksun kalan kiþiler açlýk gibi temel karþýlanmalarýn günlük saðlamasýný yapamaz oldular.

Pay, paydaþlýk gibi geri beslenin kaynaklarý kiþilerin kolektif alan içinde saðlamasýný öngörüyordu. Ýnþa bu harç üzerineydi.

Kolektif alan içinde kiþilerin günlük saðlamalarýný yapamaz olmalarý kiþileri günlük endiþe içine ve yarýn endiþesi içine sokuyordu. Kaygý saðlýklý düþünmeyi baskýlýyor, bencilliðin hâkimiyetine yol veriyordu.

Kolektif saðlamalý baðlarýnda kopmuþ ve endiþeleriyle baþ baþa olan ihtiyaçlý insan mülk sahibi karþýsýnda istenilen gibi þekillendirilecek bir biçim alýþtý. Endiþeleri ön plana çýkmýþ kiþiler, mülk sahipleri karþýsýnda istenilen kývamla hamur gibi oluyorlardý.

Ýþte bu durumda kiþiler mülk sahibi efendilere sýðýnacaklardý. Ve uysal bir baþ eðiþ içinde "teslim olanýn ilkiyim" diyecektiler. Kime teslim oluyordular? Mülk sahibinin mülk tescilli iradesine teslim oluyorlardý.