Asılı Kalmışım Gökle Yer Arasında





Hangi solmuş mevsimin solarak açan gülüsün

Ey mavi gözlüm açmadan soldun

Sözlerim dilimden çıkmadan kifayetsiz kalıyor

Hangi ayrılık tohumu esen sözcüklerin arasına saklanmışsın

Arayarak seni bulamıyorum

Hangi düşünce beni senden ayırdı

Hecelerle haber sal seherde

Gelip alayım seni benden ayıran o düşüncelerin arasında

Bu hangi ayın yılın asrın karanlık gecesidir

Doğuyor günüme

Gönlümün kıyısında ayak izlerin silinmiş

Hangi sahilin kumlarının altına saklanmışsın

Ey gülüm

Yankılanmıyor mu gülüm diyerek çıkan avazım

Duymuyor musun feryadımı

Çık ortaya saklanma artık

Bak her günüm matem havasında

Asılı kalmışım gökle yer arasında

Gel boynumda boğazımda çıkar bu yağlı urganı

Gözlerinle sözlerin olsun yaralı yüreğime merhem

Sızım perde perde üstümde nefes alamıyorum

Gel kaldır bu simsiyah perdeleri üstümde

Aydınlık güneş ışığıyla beni seninle sarsın

Alsın fırtınalar beni sana getirsin

En korkunç kâbuslardan uyanayım

Al beni yüreğinin iklimine göm

Akıt gözyaşlarını üstüme yeniden yeşereyim

Hasretin alaz ateşlerinde yandım kül olacağım

Sönmeden beni at sabrın dergâhına dayanayım

İlik ilik sökülmüş bu gönlüm aşk ipliğiyle at bir dikiş

Bir güz sabahı seninle uyanayım

Mehmet Aluç