Çok çalýþkan adamdý babam. Ýdolümüzdü, örnek aldýðýmýz, alacaðýmýz... Her ölüm erkendir derler ya, netice de takdiri ilahi, Rahman ve Rahim olan Allah. cc. ne yazdýysa bizim hayatýmýz ile ilgili o oluyordu, kader ile kazanýn tecellisi...

Ben ve kardeþim iki kýz bir oðlan üç tane torun sahibi yaptýk onu, her ne kadar ikisinin çok büyüdüðünü göremese de... Hayatýn, ailenin en büyük yükü hele de ataerkil ailelerde babanýn omuzlarýndadýr... Baba yaþ alýnca, o omuzlar biraz çökmeye baþlasa da yine de pes etmez babalar.

Çoðu zaman iþten eve geldiðinde çocuklarýný uyumuþ görür, yine de yürek durmaz yerinde, gider uyuyorken çocuklarýnýn saçlarýný okþar, kokularýný ciðerine çeker, elbiselerini sever, baþlarýnda dua eder. Hele de hastalanmaya, ateþler içinde kalmaya görsün çocuklar, baþlarýnda her zaman anne ve baba vardýr...

Çoðu zaman sigara içiyorsa, çocuklarýný zehirlememek için soðukta gider balkonda içer sigarasýný, çayýný... Büyüyünce de, görmesinler diye keþke, sigarayý bile býrakýr... Babalar Günü diye bir gün varmýþ da çocuklarým bana armaðanlar alacakmýþ diye düþünmez. Niye düþünmez? Çünkü evlatlar her zaman ona deðer verip her günü ’’Babalar Günü’’ gibi yaþatmýþlardýr... Babalar Günü, hiç dert deðildir...

Bir babanýn, en hüzünlü zamaný, eve ekmek getiremediði, çocuklarýna ve eþine mahcup olduðu zamandýr. Çocuklarý aç ise o gün, aç aç yataða girecekse, içinden ’’Tüh ulan benim babalýðýma.’’ deyip, içi içini yer... Sabaha kadar döner durur yatakta, uyku tutmaz... Göz yaþlarýný kimselere göstermeden içine akýtýr...

Anne gibi, Baba da dendiði zaman, akan sular durmalý, elimizden gitmeden anne ve babalarýmýz kýymetlerini bilmeli, yaþarken sevmeli, yaþarken sarýlmalýyýz. Yoksa onlar ölüp gittikten sonra, arkalarýndan göz yaþý dökmek, bir yerlerimizi yýrtmak, anlamsýz kalacaktýr. Rabbim bütün baba ve baba adaylarýnýn bu güzel günlerinde evlatlarýna layýk, evlatlarýnýn sevgisini kazanmýþ, sevgi dolu insanlar yapsýn... Babalar Gününüz kutlu olsun...