Yeryüzü, gökyüzü gibi hayatlarýmýz sevgili günlüðüm✍🏻
Seninle, benim hayatlarýmýz içiçe olduðu için ne demek istediðimi anlamýþsýndýr.
Çoðu zaman cevap vermeni istiyorum, cevap veremeyeceðini bile bile bekliyor gibiyim, iþ iþte benim ki… Yazmadýðým günlerde yokluðunu nasýl hissediyorum anlatamam. Kuru yalnýzlýða gömülüyorum sanki ve sanki üzerime toprak atýyorlar, boðuluyor nefes alamýyorum yazamadýðým günlerde.
Baþka bir duygu bu… Tarifi mümkün olmayan duygu.

Helâl olsun bize, bir de sevgili günlüðüm✍🏻
Okurlarýmýz ne düþünüyordur bilmiyorum ama
“hoþgörülerini ümit ediyorum”.
“Þiir Sitelerine” iç dünyamýzý açtýk.

Her yazý mutlaka “Þiir” barýndýrýr içinde.
Aldýðýmýz nefes þiir… Verdiðimiz nefes þiir…
Attýðýmýz adým, elimiz, kolumuz, gördüðümüz, duyduðumuz, hissettiðimiz, yüreklerimiz buram buram Þiir… Nokta þiir, virgül þiir hele ünlem nasýl güzel bir þiirdir!

Ne oldu sevgili günlüðüm?

Ne diyorsun sen; günlükle mi sýnýrlý sanacaktýn kendini? Sanma!
Sakýn ha sanma!
Öyle bir þiirsin ki içim de; bence yani, bir tek ben mi anlýyor, hissediyorum?
Hayatýmý sermiþim gözler önüne. Üstü kapalýda deðil üstelik.
Ne kadar yer yanar, sermiþsem gözler önüne, biz mutlu olduktan sonra. Yer çekimine karþýyým ya; dünya kaysa ayaklarýmýn altýndan, kaç para eder?

Çocukluk yýllarýmda seninle kesiþen yollarýmýz sayesinde kimseye derdimi anlatmadým.
Buzdolabýnýn kapaðýný açýp ona da anlatmadým.
Akýl danýþmak için kimseye ihtiyaç duymadým, senden baþka.
Yorgunluðumu da bilen sensin, sevinçlerimi de.
Ýyi ikili olduk sanýrým. Ölene kadar devam edeceðiz
Allahýn izniyle…
Bir kaç arkadaþým, þiirlerini yayýmlýyorsun sitelerde çalarlar
Hülya dediler, saðolsunlar.
Cevaben; bu duygular ben de olduktan sonra, varsýn çalsýnlar, gerisini getiremezler diye ekledim.

Yayýnlamasak ne olacak defterde dura dura; toprak olacak.
Varsýn okunsun, bir kiþi okusa bile büyük mutluluk kalemimize.

Kenarýmda, köþemde hiç para biriktirmedim ben biliyorsun; Þiirde biriktirmedim…
Þiir’de koþtu peþimden, parada… Dünya malýna hiç tamah etmedim, hiç mi hiç önem vermedim. Dünya koþtu peþimden, halý gibi serildi ayaklarýma.

Önemli olan dünyada aðaçlara, çalý süpürgesine dokunmak.
Yýldýzlarý bir çýrpýda indirivermek yüreðine…

Bu sabah bir his kondu yüreðime sevgili günlüðüm✍🏻
Hayýrlara açýldý sonra… Birdenbire bir dizi açtýrdý his ellerime, izledim duygusallýk ve keyifle sonra aniden rahmetli Anneciðim çýkageldi aklýmýn zirvesine. Annem dedim þimdi seni anlýyorum.
Ölülere ölü demeyiniz buyurulmuþ. Ölü olsaydýlar eðer bu günkü irademi eline geçiren kuvvet neydi peki?