ay ayyyy!..trene mi bakýyor muþuz biz þimdi!..bakarýz kardeþim, bakmak için gözümüz var çünkü!..gözü olan her bir þeye bakar!..neden bakmayalým ki trene!..

trenler, özlediðimiz kiþiyi getirir bize, bakarýz!..trenler, sevdiðimiz kiþiyi gurbete iletir, bakarýz...tren sesi hoþumuza gider, bakarýz...trenin nasýl bir taþýma aracý olduðunu merak eder, bakarýz...iþleyen trenlerimiz olduðu için mutluluk duyar, bakarýz...trenler içinde yolculuk yapanlara el sallamak ister canýmýz, bakarýz...trene bakanlarý benzettiðiniz þey bile yapsanýz bizi, yine bakarýz!..lakin, bakacak trenleri devirdiniz siz!..

bakacak tren kalmadý bayým, bakacak tren kalmadý!..siz bizi bakacak trenlerden bile mahrum ettiniz!..

tren dedim de, bir zamanlar Allah’ý unutup, þu meþhur Süleymancýlar cemaatine tapan bir kadýncaðýz geldi aklýma!.ben o sýralar yeni emekli olmuþ, özel bir kütüphanede çalýþýyordum. öðrenciler okulda olduðu için, henüz gelen giden yoktu kütüphaneye derken bir ayak ayak sesi, kapýda söz ettiðim kadýn. selamlaþtýk, oradan buradan konuþmaya baþladýk. hah dedim, þimdi tam zamaný, bu Süleymancý meselesini sormalýyým ona, bakalým neymiþ!.

sanki kadýn bu soruyu bekliyormuþ gibi, açtý aðzýný kapatmak bilmedi.bendeki sabýr da çokmuþ valla, dinledim de dinledim...ne dinledim derseniz, asla inanmadýðým, her kelimesi, her cümlesi bana ters gelen sözler!..

neymiþ, vakti zamanýnda Süleyman adýnda bir iþ adamý varmýþ...bu adam her sabah bir trenle iþine gidip gelirmiþ. ayný trende iki tane de annesini, babasýný kaybetmiþ çocuk varmýþ. bu çocuklarý, Süleyman efendi sürekli olarak trende olduklarýný görünce, yanýna çaðýrmýþ. çocuklar annesiz, babasýz olduklarýný, bu yüzden trende yaþadýklarýný, yolcularýn verdiði yiyeceklerle yaþadýklarýný söylemiþler. o tarihten sonra, çocuklar Süleyman efendinin korumasý altýnda yaþamaya baþlamýþlar.

buraya kadar, iyi ve hayýrlý bir iþ!..ya sonrasý!.

yaþamak, bazen, birileri tarafýndan yontulan bir þeydir, biliyor musunuz? Süleyman efendi de çocuklarý yontmaya baþlamýþ!.onlara demiþ ki: size, kendi inancýmý öðreteceðim, siz de benim öðrettiklerimi onar kiþiye öðreteceksiniz!.öðrettiðiniz o on kiþiler de onar kiþiye öðretecekler!.

iþte böyle!..”on on” diye diye, Süleymancýlar çýkmýþ ortaya!.

nasýl ama!..