“Sevgili Dostum Ali Tuluk’un son eseri hakkýnda”




ÝNCÝRALTÝ ÞÝÝRLERÝ
     
Þair ve yazar Ali Tuluk, 1962 yýlýnda Afyon’a baðlý Dazkýrý Ýlçesi’nin Yukarý Yenice Köyü’nde dünyaya geldi. Liseyi Gazimaðusa Canbulat Lisesi’nde bitirdi.
1986 yýlýnda KKTC’de polis olarak göreve baþladý. 2011 yýlýnda polis çavuþu rütbesiyle emekliye ayrýldý.
Ali Tuluk þiire daha ortaokul ve lise yýllarýnda baþladý. Onun kitap okumaya olan tutkusu, þiiri tanýmasýna ve bu türü sevmesine yol açtý. Þiir, onun hayatýnda önemli bir yere sahip oldu. Adeta tüm varlýðýný sardý. Durmadan, býkmadan, usanmadan okudu ve yazdý.
Sayýsýzca þiir ustalarýný okudu. Þiirlerini ezberledi. Onlarýn tarzýnda þiirler yazdý. Bu da þairin þiir anlayýþýný zenginleþtirdi. Þiirini geliþtirdikçe geliþtirdi. Þiirle ilgili her türlü belgeyi okudu, kim varsa gitti, görüþtü. Sordu, soruþturdu. Araþtýrdý…
Tuluk, þiirin her alanýnda yazdý. Kelimelere, duygularýný katarak hayat verdi. Hece, Serbest ve aruz ölçüleriyle þiirler yazdý. Her alanda da baþarýlý oldu.
Þair Ali Tuluk, sanatsýz bir milletin kültürel yönünden öksüz ve yetim olduðunu düþünüyor. Kendisi, þiirlerini sade, akýcý ve anlaþýlýr bir dille þiir tekniðine uygun olarak yazýyor. Þiirin pas tutan yürekleri açan bir anahtar olduðuna inanýyor.
Tuluk, yaþamý boyunca þiirde bir arayýþ içinde olmuþ. Yazdýklarýyla yetinmemiþ ve hep en iyiyi, en güzeli bulmaya çalýþmýþ. Onun tek derdi, tek amacý þiirde mükemmele ulaþmak ve okuyucuya kusursuz bir þiir sunmak olmuþ. O, þiiri, akan bir nehre benzetiyor: “Akýp giden su gibi olmalýdýr þiir, Okuyucuyu yormamalý, kulaklarý týrmalamamalý” diyor.
Bu anlamda üreten bir þair ve sanatçý Ali Tuluk. Neredeyse edebiyatýn her alanýnda eserler kaleme almýþ. Þiir, öykü, roman, tiyatro, derleme, antoloji türlerinde 50 tane eseri var.
Yani 50 tane eser kaleme almak her babayiðidin harcý olmasa gerek. Bu kadar kitap yazmak, üretmek her sanatçýya nasip olmaz. Tuluk “Bu Allah vergisi bana” diyor. “Yazmadýðým günler kendimde eksiklik hissediyorum, o gün bir iþe yaramamýþ gibi hissediyorum kendimi. Yazmadýðým günleri, boþa giden gün olarak sayýyorum.” diye anlatýyor.
Ali Tuluk son olarak þiirlerini “Vefa Arayan’dan ÝNCÝRALTI ÞÝÝRLERÝ” adlý kitapta yayýnladý. Kitapta, “Sevda Þiirleri”, “Sosyal Þiirler”, “Nazireler”, “Atýþmalar” baþlýklarý altýnda 274 þiir bulunuyor.
Sevda Þiirlerinden bir örnek verelim:
Bakýþýný Özledim Senin
Bir gün olsun çýkýp gelir mi diye
An be an yolunu gözledim senin
Zira kadir kýymet bilir mi diye
Ceylan bakýþýný özledim senin.

Sevgini coþturup çaðlayan öz’le,
Mutluluk kaynaðý gülen bir yüzle
Ýçimi kavurup daðlayan közle
Yürek yakýþýný özledim senin.

Mevsimler boyunca; bahar yazýnla
Verdiðin buseden kalan hazýnla
Bazen siteminle, bazen nazýnla
Tavýr takýþýný özledim senin.

“Sevdamsýn” demiþtin, bana, hatýrla!
Þiirler yazmýþtýn nice satýrla
Kalbinde gizlenip duran bir sýrla
Duygu akýþýný özledim senin.

Vefa arayaný sevgili gören
Bir gölge misali peþinden süren
Sanki dantel gibi desenle ören
Sevda nakýþýný özledim senin.

Sosyal þiirlerinden bir örnek:

Aybala
Yumuk yumuk gözlerin var
Ne hoþ bakarsýn Aybala…
Dilde tatlý sözlerin var
Yürek yakarsýn Aybala

Sen, bozkýrlarýn kýzýsýn
Sanki bir ince sýzýsýn
Silinmez alýn yazýsýn
Gönle akarsýn Aybala

Kirpiði ok, kaþlarýn yay
Kýskanýr seni gökle ay
Bir yýldýz gibi sen de kay
Yâre takarsýn Aybala…

Asil Türk’tür o duruþun
Okla hedefi vuruþun
Asena mý? Oturuþun
Cenge çýkarsýn Aybala…

Þair Ali Tuluk, emekliye ayrýldýktan sonra ailesi ile birlikte Kýbrýs’tan Denizli’ye gitti ve oraya yerleþti. Denizli’de kýsa adý Yaz-Ar Bir olan Egeli Araþtýrmacý Yazarlar ve Þairler Birliðine katýldý. Burada Usta þairlerle tanýþtý. Kýsa zamanda kendini kabul ettirerek bu birliðin bir üyesi oldu. Önce genel koordinatör ve sonra genel sekreterliðe getirildi. Burada usta þairlerle fikir alýþveriþi yaparak þiir anlayýþýna zenginlik kattý.
Þairlerle neredeyse her gün bir araya geldi. Onlarla þiir hakkýnda sohbetler etti. Býkmadan usanmadan sordu ve öðrendi. Çünkü bilmemek deðil, öðrenmemek ayýptý. O da bunu yaptý.
Ýþte bu usta þairler, Denizli’de Ýnciraltý denen bir mekânda bir araya geliyor, edebiyat, sanat ve kültür hakkýnda sohbet ediyorlar ve þiir yazýyorlardý. Öyle ki burasý onlar için adeta bir okul oldu. Özellikle öðleden sonra þairler, burada buluþmuþ, her konuda sohbet etmiþ, þiir konusunda tartýþmýþ, þiiri konuþmuþ ve þiirler kaleme almýþlardýr. Onlar için Ýnciraltý mutlaka uðranýlan bir yer, çaylarýný yudumlayarak þiir yazdýklarý mekân olmuþtur.
Ali Tuluk, ilk defa Ýnciraltý þiirleri deyimini kullandý. Okul olarak nitelendirdiði Ýnciraltýnda yazdýðý þiirleri son kitabýnda topladý. Ve eserine de “Ýnciraltý Þiirleri” adýný verdi.
Her þiirinde olduðu gibi bu þiirlerinde de temiz, arý bir dil kullandý. Herkesin anlayabileceði kelimelerle þiirlerini bir araya getirdi. Böylece Ýnciraltý Þiirleri hayat buldu.
Þair Ali Tuluk Denizli’de günlük çýkan Horoz adlý gazetede þiirlerini yayýnlamaktadýr. Ayrýca Yazar Bir’in çýkardýðý aylýk dergide de þiirleri yayýnlanmaktadýr.
Sayýsýz derecede þiire imza atan Tuluk, bunlarýn yaný sýra, “Hayatýmýn Püf Noktasý”, “Madalyonun Arka Yüzü” adlý öykü kitaplarýný, “Kalbim Senindi” isimli romanýný “Bir Ahi Zaman” adlý tiyatro oyununu ve derlemesi olan “Bir Kaptanýn Seyir Defteri” adlý eserleri yayýmladý.
Dediðimiz gibi yazar o kadar çok esere hayat verdi ki hepsini buraya almamýza imkân yok. O nedenle baþlýcalarýný yazýp býrakýyoruz.
Sayýn Ali Tuluk beye baþarýlar diliyor, daha nice 50 eserlere diyoruz…
Hakan Yozcu
07.10.2024
Gazimaðusa KKTC